~นั่นล่ะหนอ~
คะแนนแรก มอบให้ ผู้ใฝ่รู้
คะแนนสอง อุ้มชู สู่วิถี
คะแนนสาม เติมเยื่อ เชื้อกวี
คะแนนสี่ ชี้สวย อำนวยพร
คะแนนห้า ปราณี พลีอ้อมอก
คะแนนหก ผูกจิต มิตรอักษร
คะแนนเจ็ด เชิดชั้น จรรยากลอน
คะแนนแปด มองย้อน ก่อนก้าวต่อ
Oo..เป็นกวี เพราะกวี ที่ชี้สอน
มีบทกลอน จากบทกลอน สะท้อนต่อ
มีสัมพันธ์ ด้วยสัมพันธ์ ที่กลั่นทอ
มีแรงต่อ ด้วยเพราะแรง เป็นแสงนำ
เพราะมีเธอ ถึงมีฉัน ในวันนี้
จึ่งบ่มี สูงบท หรือยศต่ำ
จึ่งบ่มี ศักดิ์ดี หรือศรีดำ
จึ่งจดจำ ย้ำไว้ ใจเป็นกลาง
ลุงอาจไม่ใช่ กวี ที่เรืองชื่อ
แต่ลุงคือ ร่มไทร แผ่ใบกว้าง
แต่ลุงคือ แสงล้ำ ช่วยนำทาง
เพราะลุงสร้าง จากใจ ใช่จากมือ
แค่ห้าร้อย น้อยไป เสียด้วยซ้ำ
เพราะบทคำ สูงค่า เกินหาซื้อ
เพราะน้ำใจ มีค่า เกินหารือ
เพราะลุงคือ กวี ศรีบ้านกลอน
ทุกบทกลอน ตอนวรรค เพียงหลักร้อย
ทุกบทถ้อย เรียบเรียง เพียงอักษร
แต่เนื้อจริง สิ่งแท้ แค่อาทร
ที่สะท้อน จากจิต มิตรสัมพันธ์
ขอบคุณครับผม บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
