"บนถนนสายลูกรังของลูกผู้ชายคนหนึ่ง..
..victoriasecret.."
๐
๐ ฝุ่นละเอียดโรยตัวหัวจรดร่าง
เวิ้งถนนอ้างว้างสายสร้างฝัน
เปลวเชื้อไฟจินตนาสารพัน
ยังคงมั่นใต้เถ้า..เช้าจวบคืน
๐ สาระวนวิถีศรีอักษร
ยังโอนอ่อนมุ่งมาดทั้งดาษดื่น
ละอองฝุ่นฟุ้งหนา-น้ำตากลืน
ร่างและใจยังตื่นคลื่นบทกลอน
๐ เกร็ดชีวิตหลายเสี้ยวทั้งเปรี้ยวหวาน
ก็ทะยานโลดเต้นเด่นกระฉ่อน
เส้นทางเกวียนที่ผ่านบ้านดงดอน
ถ้อยที่ซ่อนน้ำตาบ่าท่วมใจ
๐ ตาที่นิ่งแววจางชายร่างฝัน
ส่วนทรวงลึกด้นดั้นฝันอ่อนไหว
ทำนบถ้อยซ้อนทับระยับไอ
ซ่อนเชื้อไฟพร่างศิลป์จินตนา
๐ ผ่านวันคืนร้อนหนาวร้าวระอุ
ฝันยังคุโดดเดี่ยวเปลี่ยวยศฐา
หลากรสชาติยามร่ายปลายปากกา
ท่วงสง่าทุกครั้ง..ทั้งสุนทรีย์
๐ ฝุ่นละเอียดโรยตัวทั่วผมเผ้า
ตาในเบ้ายังผ่องละออง-ศรี
ธารประพันธ์เชี่ยวหลากจากเมธี
คือกวีผู้หนึ่ง..ซึ่งควรมอง..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
