นั่งมองท้องฟ้า.. เห็นดาวระยิบระยับ..ไหว
ดาวดวงนั้น..นั่นไง..ที่เราส่งใจให้กัน
ส่องสว่างพร่างพราว..ท่ามกลาง...เวหน
ราตรีไม่มืดมน..รัตติกาล..ไม่หมองมัว
ทิวากาลเคลื่อนผ่าน..แสงดาว..เลือนหาย
ทิพากรเคลื่อนย้าย..สาดแสง..ร้อนแรง
กลางวันมิอาจพบ..ฤาจบ..สัมพันธ์
แต่ความคิดถึงเป็นพลัง..จะเย้ยจันทร์...รอเคียง
..................
สัมผัสวรรคสุดท้ายล่ะกัน...
ด ว ง ด า ว
ยังพร่างพราว..ยามมองเมียง
ความคิดถึง..ไร้ซึ่งเสียง
แต่ลำเลียง..บนเส้นทางใจ
ฝ า ก ไ ป ก ลา ง ท้ อ ง ฟ้ า
แทรกนภา..เป็นดาวใส
คือความคิดถึง..ที่ส่งให้..คนแสนไกล
ว่าอย่างไร..ฉันยังรัก..เช่นดังเดิม
emo_68แหะ ๆ ๆ
ด ว ง ด า ว
ยังพร่างพราว..ยามมองเมียง
ความคิดถึง..ไร้ซึ่งเสียง
แต่ลำเลียง..บนเส้นทางใจ
ฝ า ก ไ ป ก ลา ง ท้ อ ง ฟ้ า
แทรกนภา..เป็นดาวใส
คือความคิดถึง..ที่ส่งให้..คนแสนไกล
ว่าอย่างไร..ฉันยังรัก..เช่นดังเดิม
emo_68แหะ ๆ ๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
