* น้องแค่ดอกรักซ้อนซ่อนกลีบช้ำ*
น้องปลูกดอกรักไว้.. ใช่ดอกพุทธ
แม้สายหยุดผุดโคนอยู่โทนโท่
อีกขยับปากร้องท่องนะโม
จิตยังโผลงต่ำ.. ไร้สำนึก
วาสนาเคยสร้างปูทางร่วม
มิท้น, ท่วม, แนบแน่น เป็นแผ่นปึก
ยิ่งมองเห็นเนตรวาว.. พี่ร้าวลึก
ก็รู้..ศึก รักนี้ เห็นทีร้าว
ใช่!!กองเพลิงไฟรานเพียงผลาญพี่
รุกขยี้บีฑาคร่าใจสาว
เห็นกงจักรดุจดั่งบัลลังก์ดาว
เฝ้าโน้มน้าวพันพัวลืมชั่ว-ดี
โยนชื่อเสียงศักดิ์หงส์ทะนงทิ้ง
ทำอ้อยอิ่ง, เอาใจ ไร้ศักดิ์ศรี
หมายสยบอุราแห่งชาตรี
แม้นท่าทีพี่เผย.. คือเฉยชา
แต่กรงเล็บเสือหนุ่ม ฤา ซุ่มพ้น
หากพรานขนกับดัก วางดักหน้า
หว่านเสน่ห์เล่ห์ร้ายใช้มารยา
เว้าวอนวาจาเอื้อนจ้องเฉือนใจ
ทั้งที่รู้ ลูก, เมีย พี่เสียขวัญ
หัวอกหญิงเหมือนกัน ห้ำหั่นได้
แหวกจารีตข่มเหงมิเกรงใคร
ประณามใส่ก็พร้อม ยอมย่อยยับ!
หัวใจดวงเล็กเล็ก ใช่เหล็กกล้า
เมื่อดอกรักโรยราต้องคว้าจับ
แม้แวดล้อมปัญหาคณานับ
มิยอมดับไฟรักยังถักแพร
อาจดูเหมือนร้ายร้ายลืมอายบ้าง
อาจดูต่างประจำทำตัวแย่
ลึกลงไปใจนี้มีรักแท้
แต่ดูแลไม่ได้เพราะสายเกิน
กว่าสำนึกบอกใจให้เริ่มตัด
ก็รู้ชัดพี่วางตัวห่างเหิน
เพราะเสรีรักใช่ใครเชื้อเชิญ
แล้วจักเดินตามทางได้อย่างคิด
น้องแค่ดอกรักซ้อนซ่อนกลีบช้ำ
พลิ้วร่ายรำน้ำตาปราชัยจิต
หักอารมณ์ข่มหลงปลงชีวิต
เลิกล้ำสิทธิ์ผิดศีลคิดปีนงิ้ว
เก็บความรักสีขาว..พร่างพราวไว้
เพียงในใจไม่โทษไม่โกรธกริ้ว
เมื่อกลีบรักสุดท้าย.. ไหว,ร่วงปลิว
ทุกรอยริ้วรวดร้าว.. คงเบาบาง
ยามดอกรักคลี่ออกเป็นดอกโศก
สีของโลกหม่นพร่าแม้ฟ้าสาง
มิอาจเดินเคียงได้ถึงปลายทาง
หักใจห่างตอนนี้.. ดีสุดแล้ว
... ...
ตัดใจขายคอนโดฯ แล้วปล่อยวาง
จบทุกอย่างตอนนี้.. ดีสุดแล้ว
ทักทายพี่อาร์ตี้ค่ะ..
มาหาที่คอนโดฯ ก็ไม่เจอแล้วนะคะ...เพราะขายแล้ว หุหุ
(เคลียร์กับคนข้างๆ เอาเองนะคะ บัวไม่เกี่ยว)
จ้อง จะแซวคน
น้องปลูกดอกรักไว้.. ใช่ดอกพุทธ
แม้สายหยุดผุดโคนอยู่โทนโท่
อีกขยับปากร้องท่องนะโม
จิตยังโผลงต่ำ.. ไร้สำนึก
วาสนาเคยสร้างปูทางร่วม
มิท้น, ท่วม, แนบแน่น เป็นแผ่นปึก
ยิ่งมองเห็นเนตรวาว.. พี่ร้าวลึก
ก็รู้..ศึก รักนี้ เห็นทีร้าว
ใช่!!กองเพลิงไฟรานเพียงผลาญพี่
รุกขยี้บีฑาคร่าใจสาว
เห็นกงจักรดุจดั่งบัลลังก์ดาว
เฝ้าโน้มน้าวพันพัวลืมชั่ว-ดี
โยนชื่อเสียงศักดิ์หงส์ทะนงทิ้ง
ทำอ้อยอิ่ง, เอาใจ ไร้ศักดิ์ศรี
หมายสยบอุราแห่งชาตรี
แม้นท่าทีพี่เผย.. คือเฉยชา
แต่กรงเล็บเสือหนุ่ม ฤา ซุ่มพ้น
หากพรานขนกับดัก วางดักหน้า
หว่านเสน่ห์เล่ห์ร้ายใช้มารยา
เว้าวอนวาจาเอื้อนจ้องเฉือนใจ
ทั้งที่รู้ ลูก, เมีย พี่เสียขวัญ
หัวอกหญิงเหมือนกัน ห้ำหั่นได้
แหวกจารีตข่มเหงมิเกรงใคร
ประณามใส่ก็พร้อม ยอมย่อยยับ!
หัวใจดวงเล็กเล็ก ใช่เหล็กกล้า
เมื่อดอกรักโรยราต้องคว้าจับ
แม้แวดล้อมปัญหาคณานับ
มิยอมดับไฟรักยังถักแพร
อาจดูเหมือนร้ายร้ายลืมอายบ้าง
อาจดูต่างประจำทำตัวแย่
ลึกลงไปใจนี้มีรักแท้
แต่ดูแลไม่ได้เพราะสายเกิน
กว่าสำนึกบอกใจให้เริ่มตัด
ก็รู้ชัดพี่วางตัวห่างเหิน
เพราะเสรีรักใช่ใครเชื้อเชิญ
แล้วจักเดินตามทางได้อย่างคิด
น้องแค่ดอกรักซ้อนซ่อนกลีบช้ำ
พลิ้วร่ายรำน้ำตาปราชัยจิต
หักอารมณ์ข่มหลงปลงชีวิต
เลิกล้ำสิทธิ์ผิดศีลคิดปีนงิ้ว
เก็บความรักสีขาว..พร่างพราวไว้
เพียงในใจไม่โทษไม่โกรธกริ้ว
เมื่อกลีบรักสุดท้าย.. ไหว,ร่วงปลิว
ทุกรอยริ้วรวดร้าว.. คงเบาบาง
ยามดอกรักคลี่ออกเป็นดอกโศก
สีของโลกหม่นพร่าแม้ฟ้าสาง
มิอาจเดินเคียงได้ถึงปลายทาง
หักใจห่างตอนนี้.. ดีสุดแล้ว
... ...
ตัดใจขายคอนโดฯ แล้วปล่อยวาง
จบทุกอย่างตอนนี้.. ดีสุดแล้ว
ทักทายพี่อาร์ตี้ค่ะ..
มาหาที่คอนโดฯ ก็ไม่เจอแล้วนะคะ...เพราะขายแล้ว หุหุ
(เคลียร์กับคนข้างๆ เอาเองนะคะ บัวไม่เกี่ยว)
จ้อง จะแซวคน
รักสามเส้า..เราร้าง..หรือสร่างสิ้น
โอ้แม่ดอกรักซ้อน..น้องร่อนกลีบ
โรยรารีบร่วงลงจำนงแน่ว
สุคนธ์ชื่นรื่นฤดีไร้วี่แวว
สุดท้ายแคล้วคลาดสิ้นเพียงกลิ่นจาง
ดอกรักเอยเคยถนอมให้ยอมงอก
รู้ทั้งรู้ชูดอก..นอกกระถาง
ลืมผิด,ชอบ ครอบงำเร้นอำพราง
แต่สุดท้ายปลายทาง..คือร้างไร้
โอ้อุตส่าห์ทอดต่ำโน้มลำต้น
จากเบื้องบนทิ้งศักดิ์..ถือรักใคร่
คลี่กลีบหอมยอมหาบ..ผิด,บาป ไว้
ยอมถูกไฟตัณหาหลอมอารมณ์
สุขนาฏกรรม...ควรดำเนิน
แต่!มิอาจล่วงเกิน..ความเหมาะสม
ดอกรักซ้อนซ่อนไว้ให้หมายชม
กลีบไหวร่วงควงลมกองถมดิน
โศกนาฏกรรม..แห่งน้ำเน่า
รักสามเส้า..เราร้าง..หรือสร่างสิ้น
ยากตัดห้วงห่วงหวามความเคยชิน
โอ้ทว่า อ้าถวิล..กลิ่นดอกรัก
มิอาจเชยชมชื่นยืนแนบน้อง
มิอาจมองสองดวงเนตรตวงตัก
มิอาจเชยชมชิดพิศดวงพักตร์
มิอาจหักจิตพลัน..ได้ทันที
ยามดอกรักกลีบลิ่วปลิดปลิวร่วง
โลกทั้งดวงเปลี่ยนแปลงหม่นแสงสี
กลีบดอกเกลื่อนเหมือนกรรมบีบย่ำยี
แต่ทุกกลีบล้วนมี..พิสุทธิ์พราว
เผชิญโลกโชคดี..เถิดที่รัก
น้อยบุญนักพรากครองแนบน้องสาว
ทั้งที่รักสุดมานแนบนานยาว
ควรถึงคราวปิดฉาก..จากนี้ไป
แต่ไฉนใจเอ๋ยจึงเผยปวด
โอ้ร้าวรวดเกินนี้มีอีกไหม?
น้องขายต่อคอนโด..โถน้ำใจ
ขายเมียพี่..ทำไม..ไม่บอกกัน
จ้องเจ้าของคอนโด..โถทรามวัย
จะบอกเขาอย่างไร..คิดไม่ทัน..
ทักทายน้องบัวเช่นกันจ้ะ..ไม่เจอกันนานเลย
เจอที..อิ่มอารมณ์กลอน..
จ้อง คิดถึงคนแซว
โอ้แม่ดอกรักซ้อน..น้องร่อนกลีบ
โรยรารีบร่วงลงจำนงแน่ว
สุคนธ์ชื่นรื่นฤดีไร้วี่แวว
สุดท้ายแคล้วคลาดสิ้นเพียงกลิ่นจาง
ดอกรักเอยเคยถนอมให้ยอมงอก
รู้ทั้งรู้ชูดอก..นอกกระถาง
ลืมผิด,ชอบ ครอบงำเร้นอำพราง
แต่สุดท้ายปลายทาง..คือร้างไร้
โอ้อุตส่าห์ทอดต่ำโน้มลำต้น
จากเบื้องบนทิ้งศักดิ์..ถือรักใคร่
คลี่กลีบหอมยอมหาบ..ผิด,บาป ไว้
ยอมถูกไฟตัณหาหลอมอารมณ์
สุขนาฏกรรม...ควรดำเนิน
แต่!มิอาจล่วงเกิน..ความเหมาะสม
ดอกรักซ้อนซ่อนไว้ให้หมายชม
กลีบไหวร่วงควงลมกองถมดิน
โศกนาฏกรรม..แห่งน้ำเน่า
รักสามเส้า..เราร้าง..หรือสร่างสิ้น
ยากตัดห้วงห่วงหวามความเคยชิน
โอ้ทว่า อ้าถวิล..กลิ่นดอกรัก
มิอาจเชยชมชื่นยืนแนบน้อง
มิอาจมองสองดวงเนตรตวงตัก
มิอาจเชยชมชิดพิศดวงพักตร์
มิอาจหักจิตพลัน..ได้ทันที
ยามดอกรักกลีบลิ่วปลิดปลิวร่วง
โลกทั้งดวงเปลี่ยนแปลงหม่นแสงสี
กลีบดอกเกลื่อนเหมือนกรรมบีบย่ำยี
แต่ทุกกลีบล้วนมี..พิสุทธิ์พราว
เผชิญโลกโชคดี..เถิดที่รัก
น้อยบุญนักพรากครองแนบน้องสาว
ทั้งที่รักสุดมานแนบนานยาว
ควรถึงคราวปิดฉาก..จากนี้ไป
แต่ไฉนใจเอ๋ยจึงเผยปวด
โอ้ร้าวรวดเกินนี้มีอีกไหม?
น้องขายต่อคอนโด..โถน้ำใจ
ขายเมียพี่..ทำไม..ไม่บอกกัน
จ้องเจ้าของคอนโด..โถทรามวัย
จะบอกเขาอย่างไร..คิดไม่ทัน..
ทักทายน้องบัวเช่นกันจ้ะ..ไม่เจอกันนานเลย
เจอที..อิ่มอารมณ์กลอน..
จ้อง คิดถึงคนแซว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
