Re: พ่อค้าส้มตำ

เหนื่อยนัก พักผ่อนหาย เหนื่อยเพียงกาย ใคร่อยากถาม
พี่จ๋า มานงค์ราม เช็ดเหงื่อกาม น้ำท่วมตัว

ตัวน้อง หมองใจแท้ ไม่เคยแคร์ แน่ทูลหัว
บากบั่น สร้างครอบครัว ไม่คิดชั่ว กลัวช้ำใจ

ใจคน สับสนยิ่ง เลวเสียจริง หยิ่งไม่ไหว
คนจน แล้วยังไง หรือว่าไม่ มิใช่คน

คนใด เหยียดหยามกัน คนคนนั้น ต้องปี่ป่น
เมื่อถึง คราววายชน ความชั่วตน ผุดขึ้นมา
พันทอง

[/quote]

เหนื่อยหนักเพราะรักหน่าย
พันหนีหายไม่สู่หา
ระกำช้ำอุรา
ปาดน้ำตาทุกราตรี

ก่อนเรียงเคียงเขนย
นอนก่ายเกยเชยโฉมศรี
พะเน้าเฝ้าคลุกคลี
มาบัดนี้เธอหนีไป

ปลาบปลื้มลืมน้ำคำ
ทิ้งส้มตำน้ำแข็งไส
ควงนิโกรโอ่ร่ำไร
หมิ่นหนุ่มไทยไซ้นิดเดียว

สุนทรวิทย์