.jpg)
เห็นพี่เหนื่อยหนักนัก
ซ้ำทุกข์หนักถูกเหยียดหยาม
พี่ยังพยายาม
ไม่มองข้ามอาชีพตน
ถึงโสดใจยังสู้
น้องเฝ้าดูอยู่ทุกหน
พี่ยากล้าผจญ
นี่แหละคนที่หวังปอง
หากพี่ยอมเปิดใจ
รับน้องไว้ร่วมหอห้อง
ได้อยู่เป็นคู่ครอง
เราทั้งสองคงสุขใจ
จะช่วยขายน้ำแข็ง
ถ้ามีแรงจะช่วยไส
ส้มตำขอละไว้
คงไม่ไหวตำไม่เป็น
ขายเสร็จรีบกลับบ้าน
นั่งหน้าบานให้พี่เข็ญ
พอได้ไอลมเย็น
แม่เดือนเพ็ญเผ่นไปนอน
--ณัชชา--
ซ้ำทุกข์หนักถูกเหยียดหยาม
พี่ยังพยายาม
ไม่มองข้ามอาชีพตน
ถึงโสดใจยังสู้
น้องเฝ้าดูอยู่ทุกหน
พี่ยากล้าผจญ
นี่แหละคนที่หวังปอง
หากพี่ยอมเปิดใจ
รับน้องไว้ร่วมหอห้อง
ได้อยู่เป็นคู่ครอง
เราทั้งสองคงสุขใจ
จะช่วยขายน้ำแข็ง
ถ้ามีแรงจะช่วยไส
ส้มตำขอละไว้
คงไม่ไหวตำไม่เป็น
ขายเสร็จรีบกลับบ้าน
นั่งหน้าบานให้พี่เข็ญ
พอได้ไอลมเย็น
แม่เดือนเพ็ญเผ่นไปนอน
--ณัชชา--
เหนื่อยกายไม่บ่นเบื่อ
ยอมอาบเหงื่อเพื่อสมร
ทุ่มเทพเนจร
เพื่อบังอรมิคลอนแคลน
หากน้องสนองตอบ
มาช่วยกอบหอบงานแสน
ผ่อนปรามความคับแค้น
ทนคล้องแขนดังแผ่นทอง
วิกฤตคงพลิกผัน
พบสุขสันต์อันฟูฟ่อง
เราสองร่วมปรองดอง
ร่วมประคอง สิ้นหมองมัว
สุนทรวิทย์
ยอมอาบเหงื่อเพื่อสมร
ทุ่มเทพเนจร
เพื่อบังอรมิคลอนแคลน
หากน้องสนองตอบ
มาช่วยกอบหอบงานแสน
ผ่อนปรามความคับแค้น
ทนคล้องแขนดังแผ่นทอง
วิกฤตคงพลิกผัน
พบสุขสันต์อันฟูฟ่อง
เราสองร่วมปรองดอง
ร่วมประคอง สิ้นหมองมัว
สุนทรวิทย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
