...น่าชังใจตัวเองยิ่งนัก...
เมื่อหลงรักเธอยิ่ง ทุกสิ่งก็อยากให้...
สำหรับเธอ..ผู้เดียว ที่เกี่ยวดวงฤทัย
เสียงหัวใจ คราเรียกหา...เวลาคิดถึง รำพึงว่า"พุทโธ"...
...ยังอยู่ในห้วงเสน่หา...
ยามจินตนา ราวกับว่ามีเธอมากอดโอ๋...
อยากควักดวงใจเธอฉัน เอารักที่คงมั่นออกมาโชว์...
เพียงยามนี้ มีคำว่า"พุทโธ" คอยโอ๋ใจตามด้วยความเคยชิน...
...ได้โปรดเถิด ความรัก อย่ากักใจไว้ได้ไหม...
...อย่าทำสิ่งใดๆ เพื่อให้ฉันคอยถวิล...
ด้วยความรักบรรเจิด เกิดขึ้นจนเป็นอาจิณ
ทำให้ใจฉันนั้นเคยชิน...เพราะความรู้สึก ทั้งดวงวิญญ์ ถวิลหา...
...แต่เพียง...เธอ...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
