เมื่อจันทร ส่องสว่าง กระจ่างหน
สุริยน ผันผาย ก็กลายค่ำ
หมุนวนเวียน ว่าไว้ ชายใจดำ
เกินกลับคำ กลิ้งกลอก แสนหลอกลวง
มาหยอกเย้า ยวนยั่ว ให้หัวหมุน
เนื้อในหนุน นอนนาน หวานทุกช่วง
อกอุ่นอุ่น คุ้นเคย เชยชิดทรวง
ต้องติดป่วง หน่วงหนัก ปักฤทัย
จักถอนถอด กอดกัก รักเข้าแล้ว
จักเปลี่ยนแนว น้าวโน้ม โฉมสมัย
จักตีตรา ต่อเติม เสริมทรวงใน
กลัวหทัย จะขาด พลาดอีกครา
หากรักเป็น เช่นจันทร ง้องอนเจ้า
กลับมาเฝ้า ฝากฝัน อย่าผันหน้า
อาลัยล้น ทนท้อ ทรมา
สุดเหว่ว้า วอนขอ หนอจงคืน
พันทอง
๔/๐๕/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
