.jpg)
เรียก ''แอกี่'' เมื่อใด เป็นได้เรื่อง
จักขุ่นเคือง ขัดข้อง น้ำนองเอ่อ
ออกจากตา ทันที ที่ละเมอ
แถมยังเบลอ เพ้อไป ไม่จดจำ
คำสัญญา ทุกครั้ง ฟังพลั้งเผลอ
ยามเมาเธอ พูดได้ ไม่ถลำ
สุดที่รัก พูดบ่อย ปล่อยให้ทำ
สร่างเมาช้ำ เรียก''แอกี่'' ทุกทีไป
เป็นอย่างนี้ ทุกบ่อย แสนน้อยจิต
คงหมดสิทธิ์ แล้วหนอ ท้อไม่ไหว
คำเหนียงยาน พานด่า ว่าทำไม
แสนเจ็บใจ ทนทุกข์ สุขไม่เคย
ใครว่าแก่หยาบคายเราไม่คบ
คงต้องจบบอกลาหน้าตาเฉย
ทุกทุกชาติเราคงสาบส่งเลย
เรื่องลงเอยขอเน้นเป็นไม่มี
ทั้งต่อหน้าลับหลังอย่าพลั้งเผลอ
แม้ละเมอขอปรามห้ามเต็มที่
หากได้ยินเมื่อไรได้เจอดี
กฎข้อนี้ต้องจำอย่าทำลืม
--natcha--
คงต้องจบบอกลาหน้าตาเฉย
ทุกทุกชาติเราคงสาบส่งเลย
เรื่องลงเอยขอเน้นเป็นไม่มี
ทั้งต่อหน้าลับหลังอย่าพลั้งเผลอ
แม้ละเมอขอปรามห้ามเต็มที่
หากได้ยินเมื่อไรได้เจอดี
กฎข้อนี้ต้องจำอย่าทำลืม
--natcha--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
