ปลอบอุราพร่ำพรอดกอดลูกแทน
ร้องเรียกตา ห้าครั้ง ยังอยู่เฉย
สายตาเลย ลอดออก นอกกรอบแว่น
ปากพึมพำ คำกลอน วิงวอนแฟน
มือเคาะแท่น กดพิมพ์ ยิ้มพอใจ
ร้องเรียกยาย หลายครั้ง นั่งหัวร่อ
ตาจ้องจอ ไม่ฟัง ดูหนังใหญ่
จบเกาหลี มีจีน อินเดียไทย
สมุนไพร ทานทา ผิวหน้าเคลียร์
ร้องเรียกพ่อ รอรับ กลับเสียงลั่น
ชมแข่งขัน บอลดี ถ้วยพรีเมียร์
มือเข่า เท้าขยับ ขับเสียงเชียร์
มีแก้วเบียร์ วางข้าง มิห่างกาย
ละแม่หนู อยู่ไหน มีใครเห็น
คงมัวเล่น ไพ่เพลิน ออกเดินสาย
รัมมี่หมด โต๊ดไฮโลว์ บิงโกตาย
เริ่มเช้าสาย บ่ายค่ำ จึงร่ำลา
หนูคือคนแปลกหน้า...เรียกว่าลูก
หนูโดนถูกทอดทิ้ง...สิ่งไร้ค่า
หนูร้องไห้จนเพลีย...เสียน้ำตา
ผู้จะมาปลอบใจ...ไม่มีเลย
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
