ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

ความรักช่างโหดร้ายคล้ายผีบ้า
รักเลิกราผิดหวังคลั่งหึงหวง
ใครรักจริงใครปอกลอกใครหลอกลวง
จึงต้องทวงถามไถ่ด้วยไกปืน....
  ปัง ปัง ปัง

[โซ...เซอะเซอ]

…เปรียบความรักกับความแค้นนี้แสนใกล้ เส้นบางบางกั้นขวางไว้มิไกลอื่น เมื่อยิ่งรักก็ยิ่งแค้น แม้นไฟฟืน- ร้อยพันหมื่นสุมอกระทกระทม… โซ…เซอะเซอ 4 พฤศจิกายน 2566

[ไผ่เดียวดาย]

... อย่าทำเลย มันบาปหนา ฆ่ากันตาย
เกิดเป็นชาย ใช่เรื่องใหญ่ อย่าไปแค้น
ยึดอกรับ อย่าใจแคบ แบบแมนๆ
คำว่าแฟน ยังเรียกได้ อีกหลายคน ...

... ดั่งต้นไม้ ใบร่วงหล่น บนพื้นดิน
ยังไม่สิ้น แตกหน่อซีก ขึ้นอีกหน
จริงหรือหลอก ดั่งความคิด ปิดใจตน
แค่หนึ่งคน ผ่านเข้ามา อย่าเสียดาย ...

[ดอกกระเจียว]

เปรียบกองซุนจ้านพลันพ่ายอ้วนเสี้ยว
คนเคยรักเคยกลมเกลียวเป็นสหาย
ก็ล้อมบ้านปิดเมืองทำอุบาย
ก่อนจะฆ่าลูกเมียแล้วฆ่าตัวตายตาม

หรืออุ๋ยเอี๋ยนคราวแพ้สุมาอี้
ก็หลีกหนีมิระวังเขตหวงห้าม
ก็บุกห้องห้องขงเบ้งพยาม
จะต่ออายุก็หมดความตั้งใจ

ตะเกียงดับความหวังของชีวิต
จึงมืดมิดเวรกรรมโอ้ไฉน
เป็นเรื่องราวกล่าวความเป็นไป
ตามสามก๊กว่าไว้อย่างนั้นเอง

บ้านเราถือกันมาก็ช้านาน
ผู้สูงกว่าครั้นแพ้การเงื่อนไข
ของคนด้อยกว่ามักอับอายมิคลายใจ
ขืนอยู่ไปยิ่งกว่าตายไร้เกียรติยศ

กองซุนจ้านจึงเชือดคอตัวตาย
ลูกเมียก็รับผิดร้ายสิ้นหมด
บทนี้คือหนทางทรยศ
คนคิดคดหมดสิ้นปัญญาแลสิ้นคิด

อีกอันอุ๋ยเอี๋ยนหมายถึงคนรู้น้อย
พ่ายแพ้มิยอมด้อยว่าตัวผิด
ผู้รับกรรมจึงได้แก่เพื่อนมิตร
ผู้แต่งแสร้งลิขิตว่า...เป็นคนมีความรู้ดีกว่า

เพราะรักจึงฆ่าที่เพียงฟัง
คงเป็นความผิดหวังหวังของคนสิ้นค่า
ที่มอบให้คนเคยรักกรุณา
และคนที่รู้น้อยด้อยปัญญามอบให้เพื่อนมิตร
หรืออาจคนที่รู้ดีมีปัญญา
มอบคุณค่าให้กับเพื่อนของเขาเอง(ฮา)


จากคนอ่านสามก๊ก เกิน 9 รอบจร้า ดอกกระเจียว

[ดอกกระเจียว]

เล่าปี่ไปงานเลี้ยงเคยถูกขู่ฆ่า
หนีตายไปถึงทุ่งนาโหรงเหรง
พบเด็กเป่าปี่ร้องเพลง
จึงว่านี่เอ็งเป็นสุขกระไร

จึงเล่าความที่มีต่อกัน
อันเราหนีตายมานั้นเจ้าคิดไฉน
เด็กพอรํู้ความจึงพาไป
พบสุมาเต้กโฮในกระท่อมนา

จนทราบความทุกอย่าง
อันเล่าปี่จะสู้สร้างปราถนา
ปกครองแผ่นดินปวงประชา
จึงถูกปองร้ายหมายชีวาเล่าความ
สุมาเต้กโฮจึงว่า
ทั้งแผ่นดินนี้หนาคนล้นหลาม
มีบังทองชีชีขงเบ้งหากได้ไว้ติดตาม
สักหนึ่งมิทุกข์ท่ามแม้การใด

เสวนากันจนจูล่งตามพบ
จึงร่ำลาหลีกหลบกันได้
แต่นั้นมาเล่าเฝ้าคิดทุกวันไป
อยากมีไว้สักหนึ่งเป็นอาจารย์

สรุปคือคนรู้น้อยหรือไม่รู้มักแต่กลัว
ต่างคนรู้รอบไปทั่วทุกสถาน
เมื่อใครหมายชีวิตไม่คิดการ
เผ่นลูกเดียวไม่เหลียวหลังสักงานเลย

แต่คนรู้รอบมักรอบคอบคิดใคร่ครวญ
ถูกผิดอันใดควรไม่ควรเอ่ย
ย่อมความกลัวดั่งนี้ไม่มีเลย
ย่อมสติสุดยอดเลยท่านผู้ชม

สามก๊กท่านหลอกว้านตงกล่าวว่าไว้
ดอกกระเจียวก็ว่าไปหวังสุขสม
แม้นอันใดให้เกิดอารมณ์ตรม
ขออภัยในระทมทุกประการ

ดอกกระเจียว