มืดสนิทฟ้าปิดดาวในคราวนี้
กลิ่นราตรีก็กระเซ้ามาเย้ายั่ว
ลีลาวดีมีปลูกไว้อยู่ใกล้ตัว
กลิ่นหอมทั่วพร้อมดอกบานลานศาลา
ลมกระทบไม้ใบไหวขยับ
ผู้คนหลับนอนทิ้งตัวกันทั่วหน้า
เหมือนโลกหยุดเคลื่อนไหวไร้เวลา
มีเพียงข้ายังดื่นด่ำคำกวี
ยุงลิ้นไรพากันบินมากินกัด
พลางนั่งปัดยุงเจ้าถิ่นก็บินหนี
หรีดเรไรกระหน่ำโหมประโคมดนตรี
เป็นช่วงที่มีลมเคล้าแต่เบาบาง
อยู่โรงหมอคนเวียนว่ายทั้งตายดับ
เขาสลับกันมอดม้วยด้วยกรรมสร้าง
มาเฝ้าเพื่อนเหมือนเตือนใจในเส้นทาง
คงมีบ้างที่ถึงคราวเราต้องไป
สงบเงียบใต้แสงไฟไร้ลมลิ้ม
ถ้อยคำปดก็หมดสิ้นไร้ลิ้นไก่
ไม่ต้องเสริญเยินยอสอพอใคร
มีแต่ความจริงใจในตัวตน
ฟ้าจะสางแล้วหนาราตรีเอ๋ย
อย่ารีบเลยอย่าสว่่างทางทุกหน
ไม่อยากเห็นแล้วหน้าฟ้าสุริยน
ไม่อยากเห็นโลกของคนที่วุ่นวาย
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
19 พฤษภาคม 2024, 10:50:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ราตรีนี้...อยากตาย (อ่าน 10866 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
