ด้วยสายลมห่มวิเวกที่เสกสร้าง

บนเส้นทางการเดินทางนับหมื่นลี้

เป็นอย่างไรในสายลมที่โถมวี

เคยเห็นพี่บ่นนิด. .คิดถึงบ้าน

ห่มตะวันยันค่ำแล้วละอองพรม

หนาวจะห่มพรมไว้จนไหวหวาน

ศิลาแผ่นแท่นนั่งครั้งวันวาน

เย็นสะท้านเกินอยู่จะรู้ความ

พี่เดินไกลใจเหงาหรือเปล่าพี่

ทางหนนี้คิดถึงใครน้องใคร่ถาม

ชื่นชมนะจากใจไม้ไร้นาม

กลอนพี่งามงามแท้แม้"ธรรมดา"




เชิญตามสบายเลยครับ ขอบคุณที่ร่วมแจมครับผ๋ม
ชอบคำว่าธรรมดาจังครับ^ ^


ปล.คำว่าธรรมดาในกลอนของข้าน้อยมิได้ว่ากลอนท่านพี่ธรรมดานะขอรับ
เจตนา แค่กล่าวถึงนามปากกาเท่านั้น