.jpg)
แอบคิดถึง ตรึงใจ หวั่นไหวนัก
ด้วยฤทธิ์รัก เริงร้อน หรือผ่อนหนี
มันหวิวหวามวาบไหวในฤดี
จะกี่ปี กี่เดือน ไม่เชือนชา
รักอย่างไร ใจปัก รักอย่างนั้น
ทุกคืนวัน ฝันถึง คะนึงหา
สู้พร่ำเพรียก เรียกร้อง ให้น้องมา
แต่แก้วตา ยาใจ อยู่ไหนกัน
เพ่งมองรูป จูบเจ้า เหมือนเคล้าใกล้
เปี่ยมฤทัย ไฟรัก มิพักฝัน
แม้เราต่าง ห่างเหิน เนิ่นนานวัน
แต่ใจนั้น คงคะนึง เพ้อถึงนาง
ค่ำนี้เหม่อมองฟ้าปลายหน้าหนาว
มวลหมู่ดาวกระพริบไหวในฟ้ากว้าง
เห็นดวงเดือนยิ่งหวลถึงนวลปราง
รักไม่จางจากไกลใจรำพึง
สายลมเย็นพลิ้วไหวล้อใบหญ้า
ราวกับว่าทวงถามความคิดถึง
ลมพัดแผ่วพรมพรำห้วงคำนึง
ใครคนหนึ่งไกลห่างยังจดจำ
กับสิ่งที่มีค่าส่งมาให้
กำลังใจคำคมอารมณ์ขำ
หลายเรื่องราวงดงามด้วยน้ำคำ
ให้ดื่มด่ำอิ่มอาบกำซาบใจ
อยากจะขอบคุณคืนสักหมื่นครั้ง
ไม่สมดังสิ่งดีๆเธอมีให้
อกอึดอัดคั่งค้างอยู่ข้างใน
จำเจียมใจเจียมคำทนกล่ำกลืน
จึงขอส่งบทกลอนวอนลมฝาก
คิดถึงมาก...รู้ไหม...ข่มใจฝืน
ลมหนาวเยือนเตือนคำในค่ำคืน
ได้แต่ยืนฝากจันทร์จูบขวัญแทน
แก้ว กรุงเก่า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
