ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

 

แต่ช้า..ละก็ช้าแต่..
ใครจะว่าเราแพ้..ก็เฉยเฉย
มาร่วมกันเถิดเทิง..ชะเอิงเงย
ใจเสบย..กลอนสะบัดรีบจัดมา

น้องแซมก็มาค่ะ..ต๊ะติ๊งโหน่ง
แซมเขียนกลอนโป้งโล้ง..ไม่ขายหน้า
ใครใคร่อ่านเชิญได้สบายอุรา
ใครไม่มา..อดลิ้มชิมกลอนเรา

เป็นแรงใจให้พี่..อย่าหนีห่าง
มีที่ว่างให้เสมอเธออย่าเหงา
ช่วยกันพาย..ช่วยกันถ่อพอเบาเบา
มาคลุกเคล้ายำกลอนอ้อนกันเอย

แซมเจ้าค่ะ
 

[saknun]

เป็นแรงใจ- อย่างดี-ที่ไดรับ
คอยกำชับ-ปรับแก้-แค่เฉลย
เรียงร้อยคำ-สลัก-ภักดิ์เหมือนเคย
ใช่ละเลย-เข้าใจ-ในไมตรี

จะวาดฝัน-สรรสร้าง-ทางกลอนศิลป์
ตามแต่จินต์-นึกคิด-มิตรบ้านนี่
ที่ผลักดัน-ชี้นำ-คำวลี
ต่อจากนี้-จะฟัง-ไม่รั้งไป

ยังโชคดี-น้องแซม-ร่วมแจมด้วย
ไม่ลาป่วย-เสียก่อน-ตอนพี่ไหว
คงต้องเศร้า-อย่างแท้-คนแลไกล
ที่ทิ้งใจ-ไม่มา-ตั้งห้าวัน

[muneenoi]

ขออภัยท่านเจ้าขา..อย่าหุนหัน
พรหมจรรย์เทิดใส่ไว้เหนือหัว
"สหัสราระ" เห็น..เป็นดอกบัว
ตระหนักทั่วตัวตนพ้นมลทิน

ถ้าชีดื้อผ่านมาอย่าหยอกเย้า
เดี๋ยวเธอเข้าแทรกแซงแหล่งกสิณ
แม้นแม่ชีชม้ายตาเป็นอาจิณ
ท่านมุนินท์จงตัดพลัน..... (กลาย)เป็นขันที

แซมค่ะ
 

“สหัสราระ” คือ จักรา (Chakra)ตำแน่งที่ 7 เป็นศูนย์พลังที่ตระหนักรู้ในตัวตน
ท่านมุนีช่วยอธิบายหน่อยนะคะ.. แซมความรู้เท่าหางอึ่ง.. 

อันตัวพี่ มุนีน้อย ยังด้อยรู้
ยังอดสู หัวใจ ใคร่เฉลย
โอ้โฉมตรู เล่นศัพท์สูง เสียจุงเบย 
จักราเผย "สหัสราระ" มะ....เข้าที

บัวพันกลีบ คงลีบเล็ก เป๊กแน่ๆ
กสิณแย่ เพราะสาวงาม ตามถึงที่
ขอเถิดหนา ชีจ๋า อย่าราวี
เป็นมุนี มีหัวใจ ใช่พระปูน

          "มุนีน้อย"

[muneenoi]

เป็นแรงใจ- อย่างดี-ที่ไดรับ
คอยกำชับ-ปรับแก้-แค่เฉลย
เรียงร้อยคำ-สลัก-ภักดิ์เหมือนเคย
ใช่ละเลย-เข้าใจ-ในไมตรี

จะวาดฝัน-สรรสร้าง-ทางกลอนศิลป์
ตามแต่จินต์-นึกคิด-มิตรบ้านนี่
ที่ผลักดัน-ชี้นำ-คำวลี
ต่อจากนี้-จะฟัง-ไม่รั้งไป

ยังโชคดี-น้องแซม-ร่วมแจมด้วย
ไม่ลาป่วย-เสียก่อน-ตอนพี่ไหว
คงต้องเศร้า-อย่างแท้-คนแลไกล
ที่ทิ้งใจ-ไม่มา-ตั้งห้าวัน

เป็นแรงใจ ให้ saknun อย่าพลันถอย
ยังเฝ้าคอย ต่อกลอน ตอนมาเห็น
ไม่มีใคร เก่งจากท้อง ลองดูเป็น
ไม่ยากเย็น ที่จะสู้ ให้รู้กัน

ด้วยใจภักดิ์ รักกานท์ จงสานต่อ
อย่าได้ท้อ คำคน จนหุนหัน
เขาติมา อย่าเห็น เป็นสำคัญ
เอาคำนั้น มาเป็นครู สู้ต่อไป 

       

        "มุนีน้อย"

[Prapacarn ❀]

ขออภัยท่านเจ้าขา..อย่าหุนหัน
พรหมจรรย์เทิดใส่ไว้เหนือหัว
"สหัสราระ" เห็น..เป็นดอกบัว
ตระหนักทั่วตัวตนพ้นมลทิน

ถ้าชีดื้อผ่านมาอย่าหยอกเย้า
เดี๋ยวเธอเข้าแทรกแซงแหล่งกสิณ
แม้นแม่ชีชม้ายตาเป็นอาจิณ
ท่านมุนินท์จงตัดพลัน..... (กลาย)เป็นขันที

แซมค่ะ
 

“สหัสราระ” คือ จักรา (Chakra)ตำแน่งที่ 7 เป็นศูนย์พลังที่ตระหนักรู้ในตัวตน
ท่านมุนีช่วยอธิบายหน่อยนะคะ.. แซมความรู้เท่าหางอึ่ง.. 

อันตัวพี่ มุนีน้อย ยังด้อยรู้
ยังอดสู หัวใจ ใคร่เฉลย
โอ้โฉมตรู เล่นศัพท์สูง เสียจุงเบย 
จักราเผย "สหัสราระ" มะ....เข้าที

บัวพันกลีบ คงลีบเล็ก เป๊กแน่ๆ
กสิณแย่ เพราะสาวงาม ตามถึงที่
ขอเถิดหนา ชีจ๋า อย่าราวี
เป็นมุนี มีหัวใจ ใช่พระปูน

          "มุนีน้อย"

จะขีดเขตรอบวงไว้ตรงหน้า
กราบวันทามุนีผู้มีศีล
จะอยู่ในขอบข่ายไม่ป่ายปีน
ขอหลวงจีนวางใจ..แซมไม่ซน

แค่หยิกหยิก..หยอกหยอกบอกกลกล่าว
ด้วยท่านร่ายเพลงยาว..ช่างน่าสน
มาเลียบเลียบ..เคียงเคียงฟังเสียงมนต์
อยากบานบนขอหวยด้วยอีกทาง

แซมคนไกลเจียมตนด้วยจนถ้อย
กะหลิบกะล่อยแอบดูอยู่ห่างห่าง
เพียงใคร่ขอออดอ้อนฝากกลอนวาง
แถข้างข้าง..คูคู อยู่ริมใจ

แซมเจ้าค่ะ
 

[Moo Dum]

มีดจะสั้นหรือยาว..สาวไม่ว่า
ใช้ถูกท่า..คมมีดกรีดสังหาร
ร่ายจังหวะทุกช่วงทะลวงมาน
ไร้เทียมทานปราบสิ้นทุกถิ่นแดน

ท่านมุนีกับพี่หมู..ดูสูสี
ส่วนแม่ชีดาบทื่อดื้อเหลือแสน
โปรดเมตตาสั่งสอน..ขออ้อนเป็นแฟน..(คลับ)
จะลำแคนเป็นค่าครูพี่หมูดำ

แซม

แม่ชีนำ  ลำแคน  เป็นแฟนคลับ
คอยตอบรับ  ขับกานท์  อ่านคมขำ
เรียงบทถ้อย  ร้อยรัก  สลักคำ
เป็นประจำ  ตำนาน  แห่งบ้านกลอน

ไม่ใช่ผู้  รู้กานท์  ชาญฉลาด
มิบังอาจ  พาดเส้น  เป็นครูสอน
หยดหวานเกลื่อน  เอื้อนออด  หยอดอ้อนวอน
ผสมพร  สวรรค์แรง  แสวงรวม

Moo Dum

 

 

[Moo Dum]

หากอยู่เป็นขันที ตายดีกว่า
คงเหว่ว้า นอนหนาว สาวไม่สน
มีดท่านหมู สู้สุดฤทธิ์ คิดกังวล
หลบให้พ้น กลัวโดนหั่น เป็นขันที

ขอเป็นจอมมุนี ที่ยิ่งใหญ่
พักกายใจ ให้สงบ จบวสี
ตัดสวาส ขาดบ่วง ห้วงโลกีย์
เรื่องนารี ไม่ขอยู่ง มุ่งบำเพ็ญ

วอนแม่ชีดาบทื่อ อย่าดื้อด้าน
จะเสียการ ผ่านมา ข้าได้เห็น
กลัวตบะ สั่นคลอน ตอนเย็นๆ
เดี๋ยวจะเป็นจอมมุนี ที่เสียตัว......  


     

      "มุนีน้อย"

ไม่อาจกล้า  ราวี  มุนีน้อย
แค่ปลดถ้อย  ปล่อยนำ  คำชวนหัว
ผู้ทรงศีล  ยินไป  อย่าได้กลัว
จะขุ่นมัว  หัวใจ  ให้แตกญาณ

เป็นขันที  ขันถื่  ดีกว่าไหม?
ถ้าต่อไป  ไม่ขัน  จะสั่นพล่าน
รันทดท้อ  หงอใจ  ไม่เข้าการ
เปรียบประมาณ  ตาลเดี่ยว  ยืนเหี่ยวตาย

อนุโม-ทนา  ขอสาธุ
ท่านบรรลุ  สุขี  มุนีฉาย
บำเพ็ญพรต  รจนา  มามากมาย
เพื่อนหญิงชาย  ได้อ่าน  สำราญกัน

Moo Dum

 

[muneenoi]

หากอยู่เป็นขันที ตายดีกว่า
คงเหว่ว้า นอนหนาว สาวไม่สน
มีดท่านหมู สู้สุดฤทธิ์ คิดกังวล
หลบให้พ้น กลัวโดนหั่น เป็นขันที

ขอเป็นจอมมุนี ที่ยิ่งใหญ่
พักกายใจ ให้สงบ จบวสี
ตัดสวาส ขาดบ่วง ห้วงโลกีย์
เรื่องนารี ไม่ขอยู่ง มุ่งบำเพ็ญ

วอนแม่ชีดาบทื่อ อย่าดื้อด้าน
จะเสียการ ผ่านมา ข้าได้เห็น
กลัวตบะ สั่นคลอน ตอนเย็นๆ
เดี๋ยวจะเป็นจอมมุนี ที่เสียตัว......  


     

      "มุนีน้อย"

ไม่อาจกล้า  ราวี  มุนีน้อย
แค่ปลดถ้อย  ปล่อยนำ  คำชวนหัว
ผู้ทรงศีล  ยินไป  อย่าได้กลัว
จะขุ่นมัว  หัวใจ  ให้แตกญาณ

เป็นขันที  ขันถื่  ดีกว่าไหม?
ถ้าต่อไป  ไม่ขัน  จะสั่นพล่าน
รันทดท้อ  หงอใจ  ไม่เข้าการ
เปรียบประมาณ  ตาลเดี่ยว  ยืนเหี่ยวตาย

อนุโม-ทนา  ขอสาธุ
ท่านบรรลุ  สุขี  มุนีฉาย
บำเพ็ญพรต  รจนา  มามากมาย
เพื่อนหญิงชาย  ได้อ่าน  สำราญกัน

Moo Dum

 

เป็นขันที แต่ขันถี่ นี้มันกลุ้ม
มรสุม กิเลสมาร รำคาญหลาย
จับเข้ากรง ยังคงขัน มันส์กระจาย
อยากจะตาย เพราะนกเขา เราขันดี

ถึงเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เว้นร้อง
ยังจองหอง ร้องจุ๊กกรู๊ ดูขันถี่
เล่นเอาญาณ ฌานสงบ ต้องหลบลี้
นกอัปรีย์ ยังดึ๊งดั๋ง ไม่ฟังใคร

ถึงตีห้า ผวาฟื้น ตื่นก่อนไก่
นกจัญไร ปั่นป่วน กวนอยู่ได้
ไม่อยากเป็น ตาลเหี่ยว เปลี่ยวหัวใจ
แต่ทำไง มันจำเป็น ต้องเห็นดี

สงสัยต้อง พึ่งท่านหมู ดูให้หน่อย
มีดสั้นสอย ปาดคอ รอต้มจี่
ให้มันหยุด ร้องจุ๊กกรู ดูสักที
หยุดขันถี่ เป็นขันที คราวนี้แล..... emo_32ขำๆ เน้อ พี่น้อง เอาหนุกอย่าคิดมาก55555

   

    "มุนีน้อย"

[Moo Dum]

คารวะ -หมูดำ- มุนีน้อย
ที่ยังคอย-ต่อกานท์-สานไปทั่ว
เพื่อโยงใย-สัมพันธ์-ให้ลงตัว
คิดหามจั่ว-ทุกคน-สนกวี

ผมไปนึก -กลับมา-ตั้งท่าใหม่
คุณครูไพร-บอกโหลยโท่ยโกยหนี
อย่าขี้แพ้-ออกไกล-มันไม่ดี
มาวันนี้-ยอมรับ-ต้องปรับไว

ขอขมา-พี่น้อง-เพื่อนพ้องพี่
หลายคนมี-น้ำจิต-คิดปลอบให้
จึงขอบคุณ-ทุกท่าน-ด้วยมั่นใจ
ว่าต่อไป-ไม่มี-เช่นนี้เลย

เป็นตัวอย่าง  สร้างกวี  มีมานะ
หยุดโทสะ  อคติ  มินิ่งเฉย
กลับมาเพียร  เขียนกลอน   เหมือนก่อนเคย
หวานเปรียบเปรย  เชยชิม  ลิ้มอ้อยตาล

เป็นผู้ใหญ่  ใจสู้  อยู่เกินร้อย
จากเด็กน้อย  ค่อยยืน  บนพื้นฐาน
เลือกเรียงคำ  กำหนด  จรดจาร
เกิดบทกานท์  งานศิลป์  จินตกวี

กำลังใจ  ให้กัน  ทุกวันก่อ
บังเกิดต่อ  หน่อพันธุ์  บรรณศรี
ร่วมปกปัก  รักษา  สินธานี
เป็นคนดี  ที่รักษ์  พิทักษ์กานท์

Moo Dum

 

[panthong.kh]

เขียนไม่ดี ที่ไหน ใครบอกหน่อย
ทำมาคอย จับผิด สิทธิ์ใดท่าน
พูดมั่วมั่ว ต่อยตา ด่าประจาน
อวดกล้าหาญ ชาญชัย ไม่เข้าที

เขียนสับสน คนไหน ใครเขากล่าว
อยากเป็นข่าว หน้าหนึ่ง อย่าพึ่งหนี
จะจัดเต็ม เข้มข้น ทนราวี
เรื่องต่อยตี ถนัด รีบจัดมา

กลอนตลก โศกเศร้า เราเขียนได้
เราอ่านไป เขียนไป ใครกล้าว่า
ขืนมายุ่ง นุงนัง ระวังนา
แม่จะด่า ไฟแลบ แสบถึงทรวง
พันทอง
๒๕/๐๓/๕๖
เงียบเหงาวังเวง...เลยบ้าจ้า

[saknun]

เห็นน้องสาว หน้ากริ้ว คิ้วขมวด
เหมือนกับปวด ท้องใน ให้เป็นห่วง
ไม่เจอใคร ในบ้าน พาลทะลวง
เจ็บเหน็บหน่วง ลึกลึก คงคึกใจ

มาตอบกานท์ บ้านกลอน ในตอนนี้
คงโชคดี  เป็นแท้ แม่สาวใหญ่
จะฮาบ้าง เศร้าบ้าง ชั่งปะไร
อย่าเหงาใจ ก็พอ ขอต่อตาม

[muneenoi]

จะเขียนดี หรือไม่ ใช่เรื่องใหญ่
เรามีใจ ภักดิ์ดี กวีศรี
ใครตำหนิ ติมา ว่าไม่ดี
ไหนบอกที เป็นใคร ให้มาเคลียร์

เรามิใช่ นักเลง เบ่งอวดกล้า
แต่ถ้ามา ราวี มีได้เสีย
แต่งกลอนหวาน นานนัก มักใจเพลีย
ขอพ่อเตี่ย สักวัน นั่นปะไร..... บ้าตามน้องพันทองแระ5555

      "มุนีน้อย"

[...เป็ดน้ำ...]

ตามชำนาญผ่านตาภาษาร้อย
อาจยังด้อยตรองตรึกต้องฝึกใหม่
ใครตักเตือนตัวเราก็เข้าใจ
วิชาใดไร้ฝึกพิลึกเกิน

อีกใครเล่าเก่งกล้ามาแต่เกิด
กลอนจักเลิศมากล้นคนสรรเสริญ
ต้องขัดเกลาหัดลองต้องเผชิญ
จากผิวเผินสู่ลึกเพราะฝึกปรือ

 

[Moo Dum]

เป็นขันที แต่ขันถี่ นี้มันกลุ้ม
มรสุม กิเลสมาร รำคาญหลาย
จับเข้ากรง ยังคงขัน มันส์กระจาย
อยากจะตาย เพราะนกเขา เราขันดี

ถึงเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เว้นร้อง
ยังจองหอง ร้องจุ๊กกรู๊ ดูขันถี่
เล่นเอาญาณ ฌานสงบ ต้องหลบลี้
นกอัปรีย์ ยังดึ๊งดั๋ง ไม่ฟังใคร

ถึงตีห้า ผวาฟื้น ตื่นก่อนไก่
นกจัญไร ปั่นป่วน กวนอยู่ได้
ไม่อยากเป็น ตาลเหี่ยว เปลี่ยวหัวใจ
แต่ทำไง มันจำเป็น ต้องเห็นดี

สงสัยต้อง พึ่งท่านหมู ดูให้หน่อย
มีดสั้นสอย ปาดคอ รอต้มจี่
ให้มันหยุด ร้องจุ๊กกรู ดูสักที
หยุดขันถี่ เป็นขันที คราวนี้แล..... emo_32ขำๆ เน้อ พี่น้อง เอาหนุกอย่าคิดมาก55555

   

    "มุนีน้อย"

กลอนมุนี  มีสิทธิ์  ติดเรทเอ็กซ์
เซ็นเซ่อร์เช็ค  เด็กอ่าน  ไม่ผ่านแน่
ข้อหาใหญ่  ไม่งาม  ห้ามออนแอร์
ขาดคนแล  แย่จัง  อาจขังลืม

มัวหมกมุ่น  วุ่นนัว  มั่วไม่หยุด
ตัดไม่หลุด  ฉุดไม่ยั้ง  ฟังไม่ปลื้ม
ขอบุญเสริม  เติมใหม่  ไม่ให้ยืม
ต้องเซื่องซึม  มึนช้ำ  กรรมหมุนจร

จะขันที  ขันถี่  ไม่มีขัน
อย่าถามฉัน  ฝันหา  อย่ามาอ้อน
คิดเสียใหม่  ไปพบ  หมอนพพร
เรื่องนกนอน  นกตื่น  นกฟื้นตัว

มาร้องอ้อน  วอนให้  ใช้มีดสั้น
ตัดสะบั้น  หั่นซะเหี้ยน  น่าเวียนหัว
ไม่ตัดออก  หรอกหนา  อย่าได้กลัว
จะหมองมัว  หัวใจ  ให้ระอา

คุมอารมณ์  ข่มใจ  ในขอบเขต
ตัดกิเลส  เศษเล่ห์  เสน่หา
หมั่นท่องไว้  ให้ชิน  ศีลกามา
ฤๅจะลา  อาศรม  ไปชมเมือง

Moo Dum

 

[muneenoi]

เป็นขันที แต่ขันถี่ นี้มันกลุ้ม
มรสุม กิเลสมาร รำคาญหลาย
จับเข้ากรง ยังคงขัน มันส์กระจาย
อยากจะตาย เพราะนกเขา เราขันดี

ถึงเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เว้นร้อง
ยังจองหอง ร้องจุ๊กกรู๊ ดูขันถี่
เล่นเอาญาณ ฌานสงบ ต้องหลบลี้
นกอัปรีย์ ยังดึ๊งดั๋ง ไม่ฟังใคร

ถึงตีห้า ผวาฟื้น ตื่นก่อนไก่
นกจัญไร ปั่นป่วน กวนอยู่ได้
ไม่อยากเป็น ตาลเหี่ยว เปลี่ยวหัวใจ
แต่ทำไง มันจำเป็น ต้องเห็นดี

สงสัยต้อง พึ่งท่านหมู ดูให้หน่อย
มีดสั้นสอย ปาดคอ รอต้มจี่
ให้มันหยุด ร้องจุ๊กกรู ดูสักที
หยุดขันถี่ เป็นขันที คราวนี้แล..... emo_32ขำๆ เน้อ พี่น้อง เอาหนุกอย่าคิดมาก55555

   

    "มุนีน้อย"

กลอนมุนี  มีสิทธิ์  ติดเรทเอ็กซ์
เซ็นเซ่อร์เช็ค  เด็กอ่าน  ไม่ผ่านแน่
ข้อหาใหญ่  ไม่งาม  ห้ามออนแอร์
ขาดคนแล  แย่จัง  อาจขังลืม

มัวหมกมุ่น  วุ่นนัว  มั่วไม่หยุด
ตัดไม่หลุด  ฉุดไม่ยั้ง  ฟังไม่ปลื้ม
ขอบุญเสริม  เติมใหม่  ไม่ให้ยืม
ต้องเซื่องซึม  มึนช้ำ  กรรมหมุนจร

จะขันที  ขันถี่  ไม่มีขัน
อย่าถามฉัน  ฝันหา  อย่ามาอ้อน
คิดเสียใหม่  ไปพบ  หมอนพพร
เรื่องนกนอน  นกตื่น  นกฟื้นตัว

มาร้องอ้อน  วอนให้  ใช้มีดสั้น
ตัดสะบั้น  หั่นซะเหี้ยน  น่าเวียนหัว
ไม่ตัดออก  หรอกหนา  อย่าได้กลัว
จะหมองมัว  หัวใจ  ให้ระอา

คุมอารมณ์  ข่มใจ  ในขอบเขต
ตัดกิเลส  เศษเล่ห์  เสน่หา
หมั่นท่องไว้  ให้ชิน  ศีลกามา
ฤๅจะลา  อาศรม  ไปชมเมือง

Moo Dum

 

จะไม่ลา ไปไหน ไกลทั้งสิ้น
จะอยู่ถิ่น อาศรมเก่า เหงาต่อเนื่อง
ใครอ่านเห็น เขม่นใจ ให้ขัดเคือง
ก็เป็นเรื่อง ของเขา เราชี้แจง

เราไม่มี เจตนา มาป่าเถื่อน
หรือแปดเปื้อน สิ่งใด ให้แสลง
หากใครมี อารมณ์ศิลป์ กินใจแรง
ก็แสดงว่ายังห่าง ทางกวี

ต้องรู้จัก แยกแยะ แนะดี-ชั่ว
ใช่จะมัว จ้องผิด คิดโน่นนี่
จุดมุ่งหมาย ของกลอน อ้อนวลี
ต้องการมี ความขบขัน จึงบรรเลง

หวังน้องพี่ มีความสุข สนุกอ่าน
ได้สำราญ เห็นกลอน ยอกย้อนเก่ง
ได้สนุก ทั่วกัน มันส์ครื้นเครง
ใช่อวดเบ่ง เก่งกล้า หรือว่าใคร

ไม่มีคำ หยาบคาย ฉายความเด่น
มีแต่เน้น อุปมา ว่าเข้าใส่
โยนมุขมา รับมุข สนุกไป
ไร้สิ่งใด เกินเลย เผยวาจา

จะขอตัด กิเลส เหตุอดสู
ขอท่านหมู อย่าติด คิดมากหนา
จะขันที หรือขันถี่ ขี้เกียจว่า
ไม่ไปหาแล้วหมอ ขอจบกลอน

     

     "มุนีน้อย"

[panthong.kh]

จะเขียนดี หรือไม่ ใช่เรื่องใหญ่
เรามีใจ ภักดิ์ดี กวีศรี
ใครตำหนิ ติมา ว่าไม่ดี
ไหนบอกที เป็นใคร ให้มาเคลียร์

เรามิใช่ นักเลง เบ่งอวดกล้า
แต่ถ้ามา ราวี มีได้เสีย
แต่งกลอนหวาน นานนัก มักใจเพลีย
ขอพ่อเตี่ย สักวัน นั่นปะไร..... บ้าตามน้องพันทองแระ5555

      "มุนีน้อย"

 
เรื่องใหญ่แน่ แค่เขียน วนเวียนหนอ
คนอ่านท้อ ปวดหัว กลัวเป็นไข้
ต้องเขียนดี ประเสริฐ เลิศกว่าใคร
รู้แล้วไย ไม่ทำ ช้ำไหมคุณ

เรามิใช่ นักเลง เบ่งปวดกล้าม
อย่ามาถาม ตอบไป ให้อกอุ่น
เราคนคุม นักเลง เก่งทารุณ
เตะแต่รุ่น ไม่สู้ หนูกลัวตาย
พันทอง
 

[Moo Dum]

จะไม่ลา ไปไหน ไกลทั้งสิ้น
จะอยู่ถิ่น อาศรมเก่า เหงาต่อเนื่อง
ใครอ่านเห็น เขม่นใจ ให้ขัดเคือง
ก็เป็นเรื่อง ของเขา เราชี้แจง

เราไม่มี เจตนา มาป่าเถื่อน
หรือแปดเปื้อน สิ่งใด ให้แสลง
หากใครมี อารมณ์ศิลป์ กินใจแรง
ก็แสดงว่ายังห่าง ทางกวี

ต้องรู้จัก แยกแยะ แนะดี-ชั่ว
ใช่จะมัว จ้องผิด คิดโน่นนี่
จุดมุ่งหมาย ของกลอน อ้อนวลี
ต้องการมี ความขบขัน จึงบรรเลง

หวังน้องพี่ มีความสุข สนุกอ่าน
ได้สำราญ เห็นกลอน ยอกย้อนเก่ง
ได้สนุก ทั่วกัน มันส์ครื้นเครง
ใช่อวดเบ่ง เก่งกล้า หรือว่าใคร

ไม่มีคำ หยาบคาย ฉายความเด่น
มีแต่เน้น อุปมา ว่าเข้าใส่
โยนมุขมา รับมุข สนุกไป
ไร้สิ่งใด เกินเลย เผยวาจา

จะขอตัด กิเลส เหตุอดสู
ขอท่านหมู อย่าติด คิดมากหนา
จะขันที หรือขันถี่ ขี้เกียจว่า
ไม่ไปหาแล้วหมอ ขอจบกลอน

     

     "มุนีน้อย"

เป็นแค่บท  ทดลอง  ของมารร้าย
มาโยกย้าย  ส่ายปน  ระคนอ้อน
หวังให้ฌาน  ญานท่าน  ต้องสั่นคลอน
ละจากจร  ถอนใจ  ไม่ใฝ่ธรรม

เหมือนหลุมพราง  วางดัก  ไว้กักล้อม
แล้วรุมซ้อม  จ่อมล่ม  จมถลำ
มุนีคง  หลงความ  ตามถ้อยคำ
ถูกหมูดำ  นำสู่  ประตูมาร

เกือบติดบ่วง  ห่วงกรรม  ทำศีลขาด
จบบทบาท  พลาดธรรม  เพียงคำหวาน
หลงวังวน  กลเรียง  เพียงไม่นาน
ก็ตอบกานท์  หวานคืน  ตื่นภวังค์

เห็นดวงแก้ว  แววแสง  ที่แรงจ้า
มุนีคว้า  มาเด่น  เป็นที่ตั้ง
กำหนดจิต  ฤทธิ์เสริม  เพิ่มพลัง
ประดุจดัง  วังนที  ที่ดับไฟ

ตัดตัณหา  ราคะ  ตบะแกร่ง
แล้วเติมแต่ง  แหล่งธรรม  นำมาใกล้
บริสุทธิ์  ผุดผ่อง  ทุกห้องใจ
ทรงศีลไป  ไกลพ้น  ผจญมาร

มารหมูดำ  จำลับ  กลับนรก
เดินคอตก  ยกหาง  ย่างกลับบ้าน
ไม่สำเร็จ  เสร็จสม  ล้มเหลวงาน
ถูกซาตาน  หาญเหี้ยม  เสี้ยมลิ่มแทง

Moo Dum

 

[muneenoi]

จะไม่ลา ไปไหน ไกลทั้งสิ้น
จะอยู่ถิ่น อาศรมเก่า เหงาต่อเนื่อง
ใครอ่านเห็น เขม่นใจ ให้ขัดเคือง
ก็เป็นเรื่อง ของเขา เราชี้แจง

เราไม่มี เจตนา มาป่าเถื่อน
หรือแปดเปื้อน สิ่งใด ให้แสลง
หากใครมี อารมณ์ศิลป์ กินใจแรง
ก็แสดงว่ายังห่าง ทางกวี

ต้องรู้จัก แยกแยะ แนะดี-ชั่ว
ใช่จะมัว จ้องผิด คิดโน่นนี่
จุดมุ่งหมาย ของกลอน อ้อนวลี
ต้องการมี ความขบขัน จึงบรรเลง

หวังน้องพี่ มีความสุข สนุกอ่าน
ได้สำราญ เห็นกลอน ยอกย้อนเก่ง
ได้สนุก ทั่วกัน มันส์ครื้นเครง
ใช่อวดเบ่ง เก่งกล้า หรือว่าใคร

ไม่มีคำ หยาบคาย ฉายความเด่น
มีแต่เน้น อุปมา ว่าเข้าใส่
โยนมุขมา รับมุข สนุกไป
ไร้สิ่งใด เกินเลย เผยวาจา

จะขอตัด กิเลส เหตุอดสู
ขอท่านหมู อย่าติด คิดมากหนา
จะขันที หรือขันถี่ ขี้เกียจว่า
ไม่ไปหาแล้วหมอ ขอจบกลอน

     

     "มุนีน้อย"

เป็นแค่บท  ทดลอง  ของมารร้าย
มาโยกย้าย  ส่ายปน  ระคนอ้อน
หวังให้ฌาน  ญานท่าน  ต้องสั่นคลอน
ละจากจร  ถอนใจ  ไม่ใฝ่ธรรม

เหมือนหลุมพราง  วางดัก  ไว้กักล้อม
แล้วรุมซ้อม  จ่อมล่ม  จมถลำ
มุนีคง  หลงความ  ตามถ้อยคำ
ถูกหมูดำ  นำสู่  ประตูมาร

เกือบติดบ่วง  ห่วงกรรม  ทำศีลขาด
จบบทบาท  พลาดธรรม  เพียงคำหวาน
หลงวังวน  กลเรียง  เพียงไม่นาน
ก็ตอบกานท์  หวานคืน  ตื่นภวังค์

เห็นดวงแก้ว  แววแสง  ที่แรงจ้า
มุนีคว้า  มาเด่น  เป็นที่ตั้ง
กำหนดจิต  ฤทธิ์เสริม  เพิ่มพลัง
ประดุจดัง  วังนที  ที่ดับไฟ

ตัดตัณหา  ราคะ  ตบะแกร่ง
แล้วเติมแต่ง  แหล่งธรรม  นำมาใกล้
บริสุทธิ์  ผุดผ่อง  ทุกห้องใจ
ทรงศีลไป  ไกลพ้น  ผจญมาร

มารหมูดำ  จำลับ  กลับนรก
เดินคอตก  ยกหาง  ย่างกลับบ้าน
ไม่สำเร็จ  เสร็จสม  ล้มเหลวงาน
ถูกซาตาน  หาญเหี้ยม  เสี้ยมลิ่มแทง

Moo Dum

 

เป็นซาตาน ในคราบพระ ละกิเลส
ดีกว่าเปรต ในคราบพระ นะสหาย
เจอมารหมู สู้สุดฤทธิ์ พิษกระจาย
แทบวางวาย ตายดิ้น คาถิ่นดอย

จำต้องเสริม เพิ่มฤทธา สมาบัติ
ไว้ลายชัด อัดแหลก แหวกไม่ถอย
อภิญญา กล้าแกร่ง แรงเกินร้อย
มุนีน้อย หรือหมู ผู้จอมมาร

ส่งมารหมู สู่นรก ตกขุมใหญ่
ขอตัดใจ สู่มรรคา ลาทุกท่าน
เข้าสู่ป่า บำเพ็ญศีล สิ้นรังควาน
 ก่อนเข้าบ้าน ลาสิกขา ไปหาแฟน 
     

      "มุนีน้อย"

[Moo Dum]

เป็นซาตาน  ผ่านภพ  จบธรรมะ
ดีกว่าพระ  คละเปรต  กิเลสแสน
ศึกทุกที่  มีชัย  ไปทั่วแดน
ไม่อาจแทน  เทียบจะ  ชนะใจ

คุลีมาล  ผ่านบาป  ที่หยาบช้า
องค์สัมมาฯ  พาท่าน  บรรลุได้
คุลีหมู  ดูเฝ้า  เข้าหทัย
ขอลาไป  ใฝ่ธรรม  ส่องนำทาง

มิได้วิ่ง  ดิ่งตรง  ลงนรก
หางยังยก  อกยังตั้ง  หวังยังพร่าง
เข้าอรัญ  สันโดด  โกรธละวาง
จะเจือจาง  ล้างบาป  ที่อาบตัว

Moo Dum

 

[muneenoi]

เป็นซาตาน  ผ่านภพ  จบธรรมะ
ดีกว่าพระ  คละเปรต  กิเลสแสน
ศึกทุกที่  มีชัย  ไปทั่วแดน
ไม่อาจแทน  เทียบจะ  ชนะใจ

คุลีมาล  ผ่านบาป  ที่หยาบช้า
องค์สัมมาฯ  พาท่าน  บรรลุได้
คุลีหมู  ดูเฝ้า  เข้าหทัย
ขอลาไป  ใฝ่ธรรม  ส่องนำทาง

มิได้วิ่ง  ดิ่งตรง  ลงนรก
หางยังยก  อกยังตั้ง  หวังยังพร่าง
เข้าอรัญ  สันโดด  โกรธละวาง
จะเจือจาง  ล้างบาป  ที่อาบตัว

Moo Dum

 

โมทนา สาธุ บรรลุจบ
จอมหมูพบ แสงธรรม นำทางส่อง
ผ่านศึกหนัก พักใจ ไม่เกี่ยวข้อง
ได้ลิ้มลอง ธรรมรส ปลดบ่วงมาร

เอาตัวอย่าง คุลีมาล ผู้หาญกล้า
เที่ยวเข่นฆ่า ผู้คน จนจิตด้าน
เพราะหลงเชื่อ ชักนำ คำคนพาล
จึงสังหาร ผู้คน จนเกือบพัน

อาศัยบุญ บารมี ที่เคยสร้าง
สุดท้ายวาง อาวุธ หยุดห้ำหั่น
พุทธองค์ ทรงโปรด งดโทษทัณฑ์
ที่สุดนั้น บรรลุธรรม เพราะกรรมดี

เป็นตัวอย่าง ทางธรรม ที่ล้ำค่า
จอมโจรมา กลับใจ ไฝ่ศักดิ์ศรี
ยังไม่สาย เริ่มใหม่ อภัยมี
เราน้องพี่ ล้วนเคยผิด คิดดูเทอญ
 
      "มุนีน้อย"