ลองโคลงเล่นกลอน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 12:16:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: 1 [2]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ลองโคลงเล่นกลอน  (อ่าน 24311 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
30 ตุลาคม 2011, 02:28:PM
อริญชย์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1154
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,568


ให้สุขแก่ท่าน สุขนั้นถึงตัว


« ตอบ #20 เมื่อ: 30 ตุลาคม 2011, 02:28:PM »
ชุมชนชุมชน

๐น้ำท่วมแล้วต่างเศร้าหม่น๐

๐น้ำเชี่ยวเลี้ยวส่งโค้งต่ำ
เช้าค่ำล้นท่วมส้วมโฉ่
คุ้นกลิ่นแท้น่าพาโซ
ร้องโห่ไห้พร่ำจำทน

๐ฟ้าหลั่งน้ำบ่ากล้าแกร่ง
ห้วยแอ่งคุ้งเขื่อนเปื้อนหม่น
เก้งเม่นช้างบ่างกวางชน
ล้วนบ่นน้ำป่ามาแรง

๐ข้าวฟ่างข้างทุ่งบุ้งเน่า
กุ้งเต่าน้อยว่ายใกล้แหล่ง
อ้อยอิ่งกิ้งก่ามาแซง
ยื้อแย่งข้าคล่องลองกิน

๐ท้องกิ่วด้วยว่าล้าอ่อน
เอี้ยงว่อนร้องกู่สู้ถิ่น
อ้นเก่งเข้าอยู่รูดิน
บึ้งลิ่นพร้อมเผ่นเห็นภัย

๐รู้เรื่องนี้ข่าวเช้าเล่า
คู้เข่าข้างหนึ่งซึ้งใหญ่
น้องบ่นบ้าว่ามาไว
เลี้ยงไก่แล้วค่อยลอยคอ ฯ
               
                อริญชย์
          ๓๐/๑๐/๒๕๕๔


*ผมลองแต่งเล่นย้อนกลับจาก  เอก โท  สลับเป็น โท เอก ในสองวรรคแรกของทุกบท และปล่อยเสียงสามัญในสองวรรคสุดท้ายของทุกบทฮะ ไม่รู้ว่ามีแบบมาก่อนหรือเปล่านะ ผมแค่ลองคิดต่อ (ความน่าจะเป็นเท่านั้นเอง) ถ้ามีแบบมาก่อนแล้ว ผมก็ขอน้อมคารวะมา ณ โอกาสนี้ด้วยฮะ

 เคารพรัก ยิ้มให้จ้ะ เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, นพตุลาทิตย์, สะเลเต, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., บูรพาท่าพระจันทร์, เมฆา..., พี.พูนสุข, Thammada

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม
เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
03 พฤศจิกายน 2011, 09:06:AM
อริญชย์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1154
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,568


ให้สุขแก่ท่าน สุขนั้นถึงตัว


« ตอบ #21 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2011, 09:06:AM »
ชุมชนชุมชน

           ๐สัตว์ป่าอาลัย๐

๐(ไสดาวเลื่อ)  เสือดาวไล่  เหยื่อในป่า
กวางถลา      (กาถลวาง)  ไม่ห่วงหลัง
เก้งวิ่งหนี     ตั้งหน้าสู่     (ตู่หน้าซัง)
(ลั้งพลาดพล้ม) ล้มพลาดพลั้ง ชีพพังภินท์

๐ในทุ่งหญ้า  (นาทุ่งใหญ่) สัตว์ไพรหม่น
ล้วนมีคน    กินไม้สู้   (กู้ไม้สิน)
(นวยตกส้าม) น้ำตกสวย ไหลรวยริน
นกพลัดถิ่น (นิ่นพลัดทก) ยังตกรัง

๐ต้นไม้ใหญ่  ถูกคนตัด (ถัดคนตูก)
(มูกมันเปื้อน) เหมือนมันปลูก ให้ลูกหวัง
คิดแล้วเศร้า   (เค้าแล้วสิทธิ์) อนิจจัง
โลกคงพัง  ด้วย(มือคน)   ด้วย(มนคือ)        *ท่อนนี้พิเศษ

(ร่าเสือไล้)  ไร้เสือล่า   ในป่าใหญ่
กวางอยู่ใน   (สื่อเลื่องชวน)  สวนเลื่องชื่อ
เก้งอยู่ด้วย    คือก็ทน    (คนก็ทือ)
(ตือห้ามแห่) แต่ห้ามหือ  ในมือคน ฯ
                                อริญชย์
                             ๓/๑๑/๒๕๕๔


*กลอนบทนี้ เป็นแนวคิดที่ผู้เขียนคิดต่อเอาเอง (คิดต่อจากกลอนกลของคุณ สเลเต )     กลอนบทนี้  ถ้ามีแบบก่อนแล้ว ผู้เขียนก็ขอน้อมรับ  แต่ถ้าไม่มีแบบมาก่อน  ก็ขอให้ถือซะว่า ผู้เขียนแต่งเล่นให้ขำ ๆ กัน ไม่ควรยึดเอาเป็นแบบต่อไป

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., บูรพาท่าพระจันทร์, เมฆา..., พี.พูนสุข, Thammada

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม
เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
06 ธันวาคม 2011, 09:42:AM
กวีเขลา
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 7
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 49


เอ้อระเหยลอยชาย


« ตอบ #22 เมื่อ: 06 ธันวาคม 2011, 09:42:AM »
ชุมชนชุมชน

            ทระนง องอาจ เด็ดเดี่ยว
         ขบเคี้ยว บ้านเรือน นับแสน
         ผู้คน ประจักษ์ ทั่วแดน
         ความแรง ใครแทน ไม่มี
            แผ่นดิน หวั่นไหว เป็นใบมีด
         ฆ่าคน แดดิ้น กลายเป็นผี
         เมตตา ปราณี หรือจะมี
         แต่ที่ ทำไปนั้น เพราะว่าใคร โอว์...มายก็อด โอว์...มายก็อด

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, ...สียะตรา.., บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, เมฆา..., พี.พูนสุข, Thammada, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เหม่อมองฟ้าไปวันวัน อยู่ในฝันอันแสนหวาน
หน้า: 1 [2]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s