ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สายลมสีขาว]

น้ำตาร่วง โปรยปราย สลายจิต
เช่นความคิด สับสน ละวนหมาย
เขาจากไป พร้อมหัวใจ ที่มากมาย
แตกสลาย ลงตรง เบื้องหน้าเรา

ใครหลายคน เขามา ช่วยกันปลอบ
พร้อมกับหอบ คำถาม ของ ฉัน เขา
ฉันทำได้ เพียงแค่ส่าย หน้าเบาเบา
พร้อมน้ำตา แห่งความเศร้า เคล้าหัวใจ

เวลาเลย เกยล่วง ห้วงแห่งรัก
หยุดเพียงพัก ทุกอย่าง ที่หวั่นไหว
แล้วมาคิด ทบทวนวัน ที่ผ่านไป
ในตอนนี้ ฉันตอบได้ เต็มวจี

จำเป็นหรือ ที่ฉัน ต้องลืมเธอ
คนที่เคย ทำเพ้อ ละเมอหนี
จำเป็นหรือ ต้องลืมวัน ที่ดีๆ
คำตอบคือ ไม่มี ทางแน่นอน

[มานพ]

จำเป็นหรือ ที่ฉัน ต้องลืมเธอ
คนที่เคย ทำเพ้อ ละเมอหนี
จำเป็นหรือ ต้องลืมวัน ที่ดีๆ
คำตอบคือ ไม่มี ทางแน่นอน

อยากรู้นัก ทำไม ไม่ลืมฉัน
ทั้งที่วัน ฝ่านไป ใจหลอกหลอน
แต่ก่อนนี้ เห็นมี แต่มางอน
ขอฝากกลอน ขอบใจ ไม่ลืมกัน

 

[แพรว >w<]

ก็ไม่เจ็บเท่าไหร่ใจแค่หม่น
ก็ไม่เห็นต้องทนทุกข์ขลุกความเศร้า
ก็ไม่เห็นต้องลืมเรื่องของเรา
ก็วันเก่าไม่มีที่หวนคืน

ก็เธอรักเขาหมดใจใจฉันรู้
ก็ฉันดูเห็นเธอเขาเข้ากันลื่น
ก็ไม่จำเป็นต้องหักจิตตื่น
ก็ไม่เห็นต้องฝืนความทรงจำ

ในเมื่อใจของฉันนั้นรักอยู่
ในเมื่อรู้ตัวว่ารักปักใจย้ำ
ในเมื่อเจ็บแต่ไม่ลืมกลับยิ่งจำ
ในเมื่อลืมแล้วครวญคร่ำก็อย่าลืม

จำเป็นหรือว่าต้องลืมเลือนเรื่องเก่า
จำเป็นหรือที่เราหวนรักปลื้ม
จะแปลกไหมถ้าโลกนี้ดูอึมครึม
จะผิดไหมหากฉันทึ่มไม่ลืมเธอ