ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นางฟ้า ชาลี]

จับปากกา มือสั่น หวั่นวิตก
ในหัวอก ฟกช้ำ ระกำหมอง
เธอคนดี ที่ทำ น้ำตานอง
แบ่งใจสอง ปองรัก ภักดิ์อีกคน

ด้วยสาวเจ้า เว้าวอน ตอนตีสี่
ว่าเธอมี ความลับ ที่สับสน
นอนไม่หลับ คับใจ คล้ายต้องมนต์
เลยต้องด้น ค้นกรอก บอกให้เธอ

ว่ารักพี่ นี้มาก ลำบากจิต
ได้แต่คิด คนึง ถึงเสมอ
แม้ยามหลับ พับตา บ้าละเมอ
ไม่อยากเก้อ เพ้อครวญ เลยด่วนมา

แค่สามวัน พลันเปลี่ยน เฉือนใจน้อง
แค่เสียงร้อง พร่ำเพียก เรียกไปหา
แค่เธอโปรย เสน่ห์ เล่ห์มายา
แค่เธอกล้า กล่อมเกลา เอาเป็นแฟน

แล้วรักเรา เก่าเก็บ มิเจ็บหรือ
ความเชื่อถือ หรือลวง แค่ควงแขน
พบคนใหม่ ใจสู้ เลยดูแคลน
เข้ามาแทน ที่ฉัน มันปวดใจ

นางฟ้า  ชาลี

[บูรพาท่าพระจันทร์]

หลังตีสี่ นี้จะใส่ ในบาตรพระ
ส่งธัมมะ ถึงนุช พิศุทธิ์ใส
เพื่อกุศล ดลซึ้ง ถึงทรามวัย
พ้นโพยภัย ได้รัก ที่ภักดิ์จริง

เรื่องเก่าเก่า เนาใน ปลงให้ตก
อย่าปล่อยรก ปรกฤดี เช่นผีสิง
เรื่องอะไร ให้แอบ อยู่แนบอิง
โปรดโยนทิ้ง สิ่งทราม เสียทรามเชย.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[นางฟ้า ชาลี]

ก็แค่พร่ำ รำพัน วันรักเก่า
ก็แค่เข้า ใจดี พี่เปิดเผย
ก็แค่คิด ติดตาม พ่อทรามเชย
ก็แค่เอ่ย เอื้อนถาม ยามจากลา

ไม่ได้คิด พิศวาส ทาสรักเขา
ไม่ได้เง้า งอนโกรธ โทษหรอกหนา
ไม่ได้อยาก ลากเขา เอาจากมา
ไม่ได้บ้า กล้าบอก ไม่หลอกลวง

เพียงแต่คิด ฤทธิ์แรง แห่งอักษร
เพียงแค่ป้อน ซ่อนคำ นำห่วงหวง
เพียงแค่หญิง ชิงบอก หยอกเย้าทรวง
เพียงแค่ท่วง ทำนอง ลองรักเธอ

นางฟ้า ชาลี

[sunthornvit]

ก็แค่พร่ำ รำพัน วันรักเก่า
ก็แค่เข้า ใจดี พี่เปิดเผย
ก็แค่คิด ติดตาม พ่อทรามเชย
ก็แค่เอ่ย เอื้อนถาม ยามจากลา

ไม่ได้คิด พิศวาส ทาสรักเขา
ไม่ได้เง้า งอนโกรธ โทษหรอกหนา
ไม่ได้อยาก ลากเขา เอาจากมา
ไม่ได้บ้า กล้าบอก ไม่หลอกลวง

เพียงแต่คิด ฤทธิ์แรง แห่งอักษร
เพียงแค่ป้อน ซ่อนคำ นำห่วงหวง
เพียงแค่หญิง ชิงบอก หยอกเย้าทรวง
เพียงแค่ท่วง ทำนอง ลองรักเธอ

นางฟ้า ชาลี

                  ขออย่าเพียง  เมียงมอง  แสร้งลองรัก
ขอให้ภักดิ์  จีรัง  มิพลั้งเผลอ
ขอจงจำ  สัมพันธ์  ฉันกับเธอ
ขอบำเรอ  สนอง  หากต้องการ

         กลัวแต่น้อง  ลองหยอก  แล้วบอกปัด
กลัวสาหัส  ชอกช้ำ  เพราะคำหวาน
กลัวรักจัก  ราบรื่น  มิยืนนาน
กลัวนงคราญ  มีใหม่  ในพริบตา

             

สุนทรวิทย์

                 

[บ้านริมโขง]

"คำอ้อน..ตอนบอกพี่"

เสียงไก่ขันขั้นถี่ตีสี่กว่า
เธออุตส่าห์พลิกกายคล้ายสั่นหนาว
กระแซะเบียดละเมียดอุ่นกรุ่นบางคราว
โอบร่างสาวราวสะท้อนนอนซบทรวง

เสียงกระซิบระริกไหวได้ยินแผ่ว
ใกล้รุ่งแล้วแนวหวานซ่านสู่สรวง
ไก่กระชั้นขันขับกับแดดวง
จะทำง่วงอยู่ไยให้หันมา..

สวมแขนสอดกอดร่างอย่างถนอม
แขนพะยอมสอดซ้อนย้อนอกหา
ระร่ำบอกออกไปไหวหวั่นพา
พร้อมหันหน้าเอียงซบสบอารมณ์

เสียงคำอ้อนตอนนี้..ตีสี่กว่า
ตื่นผวา..ว่าไก่ไม่ขันข่ม
ปล่อยนกเขา..ขันคูกรูระดม
ไก่คงตรม ล้มทาง.. ล้างหน้ารอ..

"บ้านริมโขง"

[รพีกาญจน์]

หลังตีสี่ นี้จะใส่ ในบาตรพระ
ส่งธัมมะ ถึงนุช พิศุทธิ์ใส
เพื่อกุศล ดลซึ้ง ถึงทรามวัย
พ้นโพยภัย ได้รัก ที่ภักดิ์จริง

เรื่องเก่าเก่า เนาใน ปลงให้ตก
อย่าปล่อยรก ปรกฤดี เช่นผีสิง
เรื่องอะไร ให้แอบ อยู่แนบอิง
โปรดโยนทิ้ง สิ่งทราม เสียทรามเชย.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

จะรักใคร ใดบ้าง ช่างพินิจ
ก่อนปลงจิต ตาพริ้ม ยิ้มเฉลย
ชายทุกผู้ ดูหมาย หวังก่ายเกย
พอชมเชย เบื่อหญิง ละทิ้งลง

แค่กรายผ่าน หวานพรอด เอ่ยออดอ้อน
อ้างกานท์กลอน พาพัด สัมผ้สส่ง
ถูดตัดพ้อ ต่อว่า ทำท่างง
ถ้า.คิด.คง อาจ.หรือ.คือ.งั้น.งี้

ทำเก๋ไก๋ ใบ้บ้า เอาห้าหาร
ทำเอาการ เป็นงาน หารด้วยสี่
ทำประจบ ขบขัน ลบทันที
ทำความดี บวกหนึ่ง พึงเล็งตา

เริ่มแต่นั้น วันนี้ ดีแค่ไหน
ตลอดไป ใช่ปี มีปัญหา
อย่าเชื่อน้ำ คำฝัน จำนรรจา
เอาเวลา รวบรัด ตัดสินไว

มาปุ๊บปั๊บ กลับง่าย ช่างชายเถิด
โอกาสเปิด งามนัก หารักใหม่
เดินมาชน คนดี ที่ถูกใจ
เศร้าทำไม เลิกพร่ำ เสียน้ำตา

รพีกาญจน์ 59

[นางฟ้า ชาลี]

ก็แค่พร่ำ รำพัน วันรักเก่า
ก็แค่เข้า ใจดี พี่เปิดเผย
ก็แค่คิด ติดตาม พ่อทรามเชย
ก็แค่เอ่ย เอื้อนถาม ยามจากลา

ไม่ได้คิด พิศวาส ทาสรักเขา
ไม่ได้เง้า งอนโกรธ โทษหรอกหนา
ไม่ได้อยาก ลากเขา เอาจากมา
ไม่ได้บ้า กล้าบอก ไม่หลอกลวง

เพียงแต่คิด ฤทธิ์แรง แห่งอักษร
เพียงแค่ป้อน ซ่อนคำ นำห่วงหวง
เพียงแค่หญิง ชิงบอก หยอกเย้าทรวง
เพียงแค่ท่วง ทำนอง ลองรักเธอ

นางฟ้า ชาลี

                  ขออย่าเพียง  เมียงมอง  แสร้งลองรัก
ขอให้ภักดิ์  จีรัง  มิพลั้งเผลอ
ขอจงจำ  สัมพันธ์  ฉันกับเธอ
ขอบำเรอ  สนอง  หากต้องการ

         กลัวแต่น้อง  ลองหยอก  แล้วบอกปัด
กลัวสาหัส  ชอกช้ำ  เพราะคำหวาน
กลัวรักจัก  ราบรื่น  มิยืนนาน
กลัวนงคราญ  มีใหม่  ในพริบตา

             

สุนทรวิทย์

                 

ยังภักดิ์ดี แต่พี่ สุนทรวิทย์
ยังไม่คิด มีใคร  ไร้กังขา
ยังคิดถึง ตรึงใจ ในนิทรา
ยังเห็นหน้า ท่าทาง กลางแสงจันทร์

ยังคิดถึง ซึ้งใจ ในวันก่อน
ยามที่นอน แนบหนุน อุ่นตักฉัน
ยามอิงแอบ แทบทรวง ห่วงใยกัน
มิอาจกั้น กางใจ ให้ลืมเธอ

นางฟ้า  ชาลี