~@~น้อยใจ~@~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
14 มิถุนายน 2024, 01:32:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~@~น้อยใจ~@~  (อ่าน 12302 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
18 มีนาคม 2011, 08:26:PM
♥ กานต์ฑิตา ♥
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 500
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,078



« เมื่อ: 18 มีนาคม 2011, 08:26:PM »
ชุมชนชุมชน




อึดอัดจิตคิดครุ่นหัวหมุนติ้ว
ระหว่างคิ้วนิ่วหาจนตาหยี
คิดไม่ตกอกเอ๋ยไม่เคยมี
เขียนกลอนดีที่คนไม่บ่นเอา

เขียนกลอนหยิ่งหญิงแกร่งก็แย้งขัด
ครั้นปฏิบัติหัดหวานก็มานเฉา
ว่าตกหลุมหนุ่มไหนช่างใจเบา
ครั้นเขียนเศร้าเกาแกะค่อนแคะมา

ไปหยิบกลอนก่อนเก่ามาเล่าใหม่
ดอกสร้อยใช้ได้ฝึกเขียนศึกษา
ทั้งกลอนสี่สี่คำตามตำรา
ยังค่อนว่าน่าเบื่อหน่ายเหลือทน

เขียนอะไรไม่รู้นะครูนี่
สร้างสรรค์มีดีมากไม่อยากสน
เขียนแต่เรื่องเปลืองหัวเกี่ยวตัวคน
ดูชอบกลวนเวียนแสนเลี่ยนจัง

ก็เท่านี้ที่เห็นอยู่เป็นนิจ
รู้จักคิดผิดแนวหวานแหววหวัง
หรือเก่งแน่แต่กลอนออดอ้อนมัง
จะกี่ครั้งยังเดิมไม่เพิ่มแนว

คงยากนะจะให้ตามใจหมด
กลอนทุกบทงดงามเดินตามแถว
อารมณ์คิดจิตต่างก็ต่างแล้ว
จะให้แจ๋วแววเจ๋งจะเก่งเกิน (ไป)

น้อยใจแล้วด้วย

"กานต์ฑิตา"
๑๘ มีนาคม ๒๕๕๔

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
18 มีนาคม 2011, 08:56:PM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #1 เมื่อ: 18 มีนาคม 2011, 08:56:PM »
ชุมชนชุมชน


...แม้แต่ครูยังบ่นทนไม่ไหว
แล้วจะให้ศิษย์เลาะเที่ยวเหาะเหิน
เตาะแตะตามต้อยติดมิคิดเมิน
เยื้องย่างเดินรอยเดิมเติมคำครู

...กลอนจะงามตรึงกฏตามบทแบบ
ครูเคยแนบคำสอนเป็นกลอนหรู
ที่ต้องเพิ่มคือรสกำหนดดู
หาทางกู้กลเกมส์ย่อมเปรมปรีดิ์

………คิดถึงค่ะ..//ศิษย์น้อยผักบุ้งนา
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
18 มีนาคม 2011, 08:58:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #2 เมื่อ: 18 มีนาคม 2011, 08:58:PM »
ชุมชนชุมชน



โอ้..ใจครูดูหม่นเพราะคนอ้อน
โน่นนี่วอนกลอนเพลินเกินขานไข
อยากออดครูอยู่ฟังเสียงสั่งใจ
ช่างหัวใครใจฉันมั่นคำครู

โอ้โอ๋นะ..ใครจะปะคำไหน
อย่าหวั่นไหวเลยหนาอย่าอดสู
ไม่กวนใจให้ช้ำน้ำตาพรู
ก่อนเชิดชูอย่างไร...ไม่เปลี่ยนแปลง

นะ นะ นะครูนะ ยิ้มกวน ล่อกๆ

"บ้านริมโขง"

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

18 มีนาคม 2011, 10:33:PM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #3 เมื่อ: 18 มีนาคม 2011, 10:33:PM »
ชุมชนชุมชน


 

จะใจน้อยไปใยชั่งใครเขา
เราคือเราเอาไงจะได้ว่า
อยากเขียนไรเขียนไปใครบัญชา
ตามแต่ใจปราถนาไม่ว่ากัน

ถ้ามัวแต่เอาใจใครทั้งผอง
ที่มัวจ้องจับผิดคิดเดียดฉันท์
เขียนตามที่ดวงใจใฝ่แบ่งปัน
มันจะมันส์หรือไม่มันส์เรื่องฉันเอง

จงเป็นตัวของตัวเองใช่เก่งกล้า
ใครจะว่าชั่งเขาเราไม่เจ๋ง
เรามิใช่ศาสดามาบรรเลง
ถ้ามัวเกรงคำคนต้องม่นดิน (มุดดิน)

เข้ามาหาความสุขสนุกสนาน
กับวงค์วานน้องนุ่งไม่มุ่งสิน-
หรือประโยชน์อันใดให้ยลยิน
เพียงถวิลร่าเริงบันเทิงทรวง

อย่าใจน้อยไปเลยที่เคยเขียน
ใครมาเรียนแนะนำคำห่วงหวง
เอาความรู้มาให้ใส่แดดวง
มิเคยลวงให้ใครช้ำใจเลย  นี่นา  ยิ้มกวนตีน

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

"ปรางค์  สามยอด"
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

19 มีนาคม 2011, 07:32:AM
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



taojeo@hotmail.com
« ตอบ #4 เมื่อ: 19 มีนาคม 2011, 07:32:AM »
ชุมชนชุมชน




อึดอัดจิตคิดครุ่นหัวหมุนติ้ว
ระหว่างคิ้วนิ่วหาจนตาหยี
คิดไม่ตกอกเอ๋ยไม่เคยมี
เขียนกลอนดีที่คนไม่บ่นเอา

เขียนกลอนหยิ่งหญิงแกร่งก็แย้งขัด
ครั้นปฏิบัติหัดหวานก็มานเฉา
ว่าตกหลุมหนุ่มไหนช่างใจเบา
ครั้นเขียนเศร้าเกาแกะค่อนแคะมา

ไปหยิบกลอนก่อนเก่ามาเล่าใหม่
ดอกสร้อยใช้ได้ฝึกเขียนศึกษา
ทั้งกลอนสี่สี่คำตามตำรา
ยังค่อนว่าน่าเบื่อหน่ายเหลือทน

เขียนอะไรไม่รู้นะครูนี่
สร้างสรรค์มีดีมากไม่อยากสน
เขียนแต่เรื่องเปลืองหัวเกี่ยวตัวคน
ดูชอบกลวนเวียนแสนเลี่ยนจัง

ก็เท่านี้ที่เห็นอยู่เป็นนิจ
รู้จักคิดผิดแนวหวานแหววหวัง
หรือเก่งแน่แต่กลอนออดอ้อนมัง
จะกี่ครั้งยังเดิมไม่เพิ่มแนว

คงยากนะจะให้ตามใจหมด
กลอนทุกบทงดงามเดินตามแถว
อารมณ์คิดจิตต่างก็ต่างแล้ว
จะให้แจ๋วแววเจ๋งจะเก่งเกิน (ไป)

น้อยใจแล้วด้วย

"กานต์ฑิตา"
๑๘ มีนาคม ๒๕๕๔



มีอย่างนี้ ด้วยหรือ คืองงอยู่
ให้เป็นครู ด้วยจิต คิดสรรเสริญ
บทกลอนใช้ โต้ตอบ ชอบหยอกเอิญ
เขียนเพลิดเพลิน แก้ต่าง หักล้างกัน

ลีลากลอน ท่อนหวาน หว่านคำอ้อน
มียอกย้อน เขียนวาง ต่างบทนั่น
จินตนาการ หลากหลาย เกิดได้พลัน
ยังขบขัน บางครั้ง วางคำมา

ผ่านเจอเว็ป สอนเขียน ได้เรียนอ่าน
ก็เว็ปบ้าน- กลอนดี ที่นี่หนา
ตัวอักษร วรรคบท จดจำนา
ที่ผ่านมา ทุกท่าน นั้นอาจารย์

คิดเล่นกลอน ท่อนต่อ ที่ล่ออยู่
ได้ตอบดู รู้เรียน เขียนประสาน
ยังได้คิด ผิดไหม ใช่เทียบทาน
หากหลายท่าน ตอบกลับ รับพอใจ

อ่านซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ทำเราปลื้ม
กลัวจะลืม เซฟไว้ ใช้อ่านใหม่
อยากจะเก่ง เช่นหลายท่าน บ้านกลอนไทย
ขอร้องให้ อยู่ต่อ ศิษย์รอเรียน.

ด.ช. นพ
1907193054
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
19 มีนาคม 2011, 10:25:AM
♥ กานต์ฑิตา ♥
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 500
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,078



« ตอบ #5 เมื่อ: 19 มีนาคม 2011, 10:25:AM »
ชุมชนชุมชน



มีอย่างนี้ ด้วยหรือ คืองงอยู่
ให้เป็นครู ด้วยจิต คิดสรรเสริญ
บทกลอนใช้ โต้ตอบ ชอบหยอกเอิญ
เขียนเพลิดเพลิน แก้ต่าง หักล้างกัน

ตอบว่ามี มีจริง ไม่กลิ้งกลอก
จึงเอ่ยบอก ออกไป มิใช่สรรค์
คำนิยม ชมมา สารพัน
บางครั้งมัน อันตราย เมื่อหลายวัน


ลีลากลอน ท่อนหวาน หว่านคำอ้อน
มียอกย้อน เขียนวาง ต่างบทนั่น
จินตนาการ หลากหลาย เกิดได้พลัน
ยังขบขัน บางครั้ง วางคำมา


สุดแต่ใคร ใจรับ ประทับจิต
อยากเป็นมิตร ติดตาม เฝ้าถามหา
ประจักษ์ล้ำ คำมี กลอนลีลา
ที่บางครา พาหลง เกิดสงกา


ผ่านเจอเว็ป สอนเขียน ได้เรียนอ่าน
ก็เว็ปบ้าน- กลอนดี ที่นี่หนา
ตัวอักษร วรรคบท จดจำนา
ที่ผ่านมา ทุกท่าน นั้นอาจารย์


ผู้อ่อนน้อม ยอมรับ ไม่จับผิด
ด้วยมีจิต คิดเรียน อยากเขียนอ่าน
คบบัณฑิต ติดตาม ไม่ลามพาล
จึงไม่ต้าน ค้านกร้าว ให้ร้าวมาน


คิดเล่นกลอน ท่อนต่อ ที่ล่ออยู่
ได้ตอบดู รู้เรียน เขียนประสาน
ยังได้คิด ผิดไหม ใช่เทียบทาน
หากหลายท่าน ตอบกลับ รับพอใจ


มาเขียนกลอน ผ่อนพัก หลังหนักเหนื่อย
เขียนเรื่อยเรื่อย เมื่อยนิ่ง หยุดติงไหว
ความคิดอ่าน ผ่านเห็น ประเด็นใด
นำมาใช้ ไม่ทิ้ง ทุกสิ่งไป


อ่านซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ทำเราปลื้ม
กลัวจะลืม เซฟไว้ ใช้อ่านใหม่
อยากจะเก่ง เช่นหลายท่าน บ้านกลอนไทย
ขอร้องให้ อยู่ต่อ ศิษย์รอเรียน.


ด.ช. นพ
1907193054

ทุกผลงาน กานท์กรอง ตามต้องจิต
มิได้คิด ศิษย์เชื่อ ยกเหนือเศียร
แค่เพียงหมาย หลายหลาก สิ่งพากเพียร
ฝึกหัดเขียน เรียนรู้ อ่านดูเอา


ขอเถิดหนา อย่าเลย เอื้อนเอ่ยอีก
ขอเลี่ยงหลีก ปลีกคำ “ครู”มอบเหมา
ขอเถิดหนา อย่าแกล้ง แอบแฝงเงา
ขอแค่เฝ้า เข้าใจ ซึ่งไมตรี

มิได้หวัง ตั้งตน ให้คนยก
เป็นสาวก ปกป้อง ความหมองศรี
หากประทับ จับใจ ในความดี
เพียงคำนี้ “ขอบคุณ” ก็อุ่นพอ


ซึ้งจัง

"กานต์ฑิตา"
๑๙ มีนาคม ๒๕๕๔

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
19 มีนาคม 2011, 10:11:PM
ข้าพเจ้า
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 142
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 447


หมื่นคำหวานมิสู้หนึ่งใจรัก


« ตอบ #6 เมื่อ: 19 มีนาคม 2011, 10:11:PM »
ชุมชนชุมชน



แต่ก่อนเห็นเป็นแกร่งดุจแท่งหิน
คราวนี้ยินยลดูครูอ่อนไหว
ลูกศิษย์บ่นกลถ้อยทำน้อยใจ
เอ๊ะ!อะไรแค่นี้มีแง่งอน

เรียนซ้ำซ้ำจนเพลียละเหี่ยนัก
เพียงร้องทักหมองหม่นไม่ทนสอน
เปลี่ยนวิชาน่าเรียนเขียนอาทร
ลูกศิษย์ย่อมยอมย้อนมา"ขอบคุณ"(ครับ)

ก้านกล้วย ไม่แน่ใจ

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ทอดร่างอุทิศชีวิตไว้
เอื้อมไปทะเลปุจฉา
เสพสมอักษรศรัทธา
จำหลักวาจาแดนดิน
19 มีนาคม 2011, 11:07:PM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #7 เมื่อ: 19 มีนาคม 2011, 11:07:PM »
ชุมชนชุมชน

หัวเราะยิ้มๆ ร้องไห้งอแง ยิ้มหน้าใส น้ำตาไหล พรากๆ ยิ้มแฉ่งฟันหลอ ยิ้มแฉ่งฟันหลอ

             ทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิต คิดเปรียบก็เหมือนนาฬิกาทราย มีกระเปาะแก้วบางใสสองด้านเชื่อมต่อ ห่อหุ้มทรายเม็ดเล็กๆจำนวนมากมายเอาใว้ หากยังไม่แตกสลาย กระเปาะแก้วบางใสก็ยังป้องกันเม็ดทราย ไม่ให้ปลิวคว้างห่างหายเพราะสายลม ทรายเม็ดเล็กๆมากมายที่ไหลทับถมจากบนลงล่าง ตราบใดเรายังกลับข้าง ทรายก็ไม่มีทางหมดไปจากกระเปาะด้านบน ทุกเรื่องราวของคนก็เช่นกัน ล้วนมีสองด้านให้เราเลือกมองหรือคิด ชีวิตเป็นของเรา ก็ขึ้นอยู่กับเรา ว่าจะหยิบเอาด้านใหนมาใส่ไว้ในใจ...
              เรื่องปลื้มที่เรามี อาจไม่ไช่เรื่องดีของใครบางคน
              ความมุ่งมั่นและอดทน นั่นคือผลิตผลที่ได้จากความทุกข์...ครูว่าจริงไหม.....
    ป.ล.เปรียบ..กระเปาะแก้วคือความหวัง
                 ..เม็ดทรายที่ไหลหลั่ง...คือกำลังใจที่มี...
              ขอร่วมเป็นอีกหนึ่งในทรายมากมาย ที่ไหลหลั่งอยู่ในกระเปาะแก้วใสใสของครู..... สาวน้อยเซย์ ฮาโหล
    เต้นบัลเลย์ เต้นบัลเลย์ เต้นบัลเลย์ เต้นบัลเลย์ เต้นบัลเลย์ เต้นบัลเลย์ เต้นบัลเลย์ เต้นบัลเลย์ เต้นบัลเลย์   
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s