ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พรายม่าน]

ฝากตะวันผันวนบนฟ้าเวิ้ง
สายธาราร่าเริงระรินไหล
ฝากสายลมห่มดินอบกลิ่นไอ
คำคนึงถึงใจ ใครคนนั้น

แม้โขดเขินเกินรุด..ฉุดล้า
ขอบนภาพร่าเลยสิ่งเคยมั่น
สำหรับหวังพลังรอมีต่อกัน
บนคืนหวั่นวันร้างที่วางลง

มีเสียงใดใกล้เคียงเสียงกระซิบ
ถึงกระพริบริบหรี่ดั่งคลีผง
ขอให้เจียดใจฟังภวังค์ผจง
จะยินคำพร่ำคง จากคนคอย

พรายม่าน
สันทราย
๑๗.๐๒.๕๔

[พริฎฐา]

 

วันข้างหน้า ถ้าหาก ต้องจากขวัญ
ขอสักวัน หันมา กล่าวลาก่อน
หากวันหวาน ผ่านมา เพื่อลาจร
ขอให้ย้อน สบตา ก่อนลาไกล

ซึ้งในทรวง ห่วงใย มีให้เพื่อน
แม้ปี-เดือน เคลื่อนผ่าน นานเพียงไหน
วันที่เหงา เราสอง มอง-รู้ใจ
เป็นฉันใด ไยเคือง เพียงเรื่องนิด

แล้วแต่เศษ เมตตา ไม่ว่าดอก
สัญญาหลอก บอกไว้ ใจยึดติด
วันสดใส ใครเอ๋ย ที่เคยชิด
ขอรับผิดชอบอยู่...แต่ผู้เดียว

ฝากถึงใคร คนนั้น ที่ฉันรัก
แม้ไม่ทัก- ทายแม้ มิแลเหลียว
หนึ่งนี้จะ ถนอม หล่อหลอมเกลียว
เหมือนน้ำเชี่ยว เทียวไหล เติมใจกัน

 

[ไม่รู้ใจ]

ยินสำเนียง เสียงเรียก ใครเพรียกหา
ลมพัดพา ถึงกัน วันเหงาหงอย
จะใช่เรา หรือเปล่า ยังเฝ้าคอย
หรืออาจลอย คล้อยเคลื่อน เลือนผ่านไกล

ขวัญโบยบิน ผินสู่ ดูฟ้ากว้าง
ไยอ้างว้าง เหงาจิต ผิดไฉน
ฝากถึงใคร คนหนึ่ง ซึ่งรู้ใจ
โปรดรับไว้ ไมตรี ที่ยื่นมา

ไม่รู้ใจ

[ไพร พนาวัลย์]

มองนภาฟ้ากว้างอย่างท้อแท้
ได้เพียงแต่ชะแง้หาว่าอยู่ไหน?
เธอคงอยู่กับเขาเฝ้าห่วงใย
คนอยู่ไกลใจเหงาทุกเช้าเย็น

รู้ว่าเขามีสุขไม่ทุกข์โศก
รู้ว่าเขามีโชคมาคอยเซ่น
รู้ว่าเขาพ้นทางหว่างลำเค็ญ
รู้ว่าเขานั้นเป็นเช่นอื่นไกล

อยากจะบอกว่ารักว่าคิดถึง
ไม่ลึกซื้งเหมือนก่อนซ่อนมิได้
ไม่มีสิทธิ์อีกแล้วแก้วคู่ใจ
มีทุกข์ใดไม่รู้ไม่คู่ควร

ขอถอยห่างสุดหล้าสุดฟ้าเขียว
ความกลมเกลียวคลายคลอนไม่ย้อนหวน
สิ้นเวรกรรมต่อกันมิรัญจวน
ทุกสิ่งล้วนอนิจจังไม่คลั่งตาม

 

"ปรางค์  สามยอด"

[yotaga]

ฝากหัวใจไปกับดาวที่พราวฟ้า
ไม่รู้ว่าได้รับหรือเปล่าหนอ
เงียบหายไปไม่ห่วงคนเฝ้ารอ
ระทดท้อขอฝากถึงใครหนึ่งนั้น
โปรดรับรู้ฉันรออยู่ตรงนี้
ทุกนาทีที่ค้นหาคนพาฝัน
เห็นเหินห่างร้างลาแทบจาบัลย์
โกรธเคืองกันเรื่องใดไยจึงเมิน