เสียงสะอื้น คืนฟ้าหม่น
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 05:57:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เสียงสะอื้น คืนฟ้าหม่น  (อ่าน 8054 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
29 เมษายน 2010, 03:16:AM
..ทักษมน..
Special Class

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 81
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 339



« เมื่อ: 29 เมษายน 2010, 03:16:AM »
ชุมชนชุมชน





เห็นท้องฟ้ามืดหม่นจนสลัว
รู้สึกตัวน้ำตาไหล...เหมือนสายฝน
พกปัญหามาให้หัวใจทน
ฟ้าเบื้องบนอับเฉาเหมือนเราเลย

มืดสนิทเธอนิทราหรือว่าตื่น
ฉันขมขื่นตัดพ้อ ..รอเฉลย
ฟ้าก็หม่นคนเหงา....เศร้าจังเลย
ดาวเดือนเคยเป็นเพื่อนกลับเลือนลาง

น้ำตาตกยกใหญ่ไม่บอกกล่าว
รอดูข่าวฉันได้เมื่อใกล้สาง
ค่ำคืนนี้...ฉันงง เหมือนหลงทาง
ถอดใจวาง...แล้วยิ้มรับ...กับตะวัน

ความเคลือบแคลง สงสัย หายไปหมด
ใครพูดปดละเมอ....ว่าเพ้อฝัน
ฉันสับสน...จนเหงา...เฝ้ารำพัน
แค่...ตะวันกับท้องฟ้า....ไม่น่าเป็น

เหตุไฉนเมฆน้อยยังคล้อยเคลื่อน
ฉันเอ่ยเอื้อนถามใจเธอไม่เห็น ?
ต่อแต่นี้ เลิกเหงา ทุกเช้า-เย็น
คืนเดือนเพ็ญไม่หลับ.....นอนนับดาว 
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

โลกนี้สีชมพู
29 เมษายน 2010, 05:15:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #1 เมื่อ: 29 เมษายน 2010, 05:15:AM »
ชุมชนชุมชน


อันว่าฟ้าหลังฝนดั่งมนต์ขลัง
เพิ่มพลังคนเศร้าเฝ้าขื่นขม
ให้ลุกขึ้นสู้หน้าอย่ามัวตรม
แสงแดดพรมพสุธาแจ่มจ้าพลัน

ดั่งชีวิตคนเราที่เศร้าหมอง
เฝ้าครอบครองความทุกข์ไม่สุขสันต์
มีชีวิตอยู่ไปเพียงวันวัน
ดุจดวงจันทร์ดั้นเมฆที่มืดมัว

จงเปลี่ยนแปลงชีวิตอย่าคิดเศร้า
เพราะตัวเราดวงจิตไม่คิดชั่ว
เราก็คือคนเก่งไม่เกรงกลัว
ละความชั่วทำดีมีศีลทาน

จงปรับปรุงชีวิตคิดเสียใหม่
จงทำใจพ้นทุกข์สนุกสนาน
ดั่งท้องฟ้ามืดมนอนธกาล
เปลี่ยนมาเป็นสายธารลงสู่ดิน

แล้วท้องฟ้ามืดมิดก็เปิดกว้าง
แจ้งจางปางสมใจใฝ่ถวิล
นกการ้องก้องไพรได้ยลยิน
ทั่วผืนดินสว่างไวใจรื่นรมย์

ลุกขึ้นเถิดเกิดมาอย่าท้อแท้
อย่ายอมแพ้กล้ำกลืนความขื่นขม
จงยิ้มรับกับโลกกว้างกลางสายลม
จงชื่นชมกับชีวาฟ้าใหม่เอย

“ปรางค์  สามยอด”
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

29 เมษายน 2010, 10:21:AM
ศรีอุดร
Special Class

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 66
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 137


...คิดใหญ่ ไม่คิดเล็ก...


« ตอบ #2 เมื่อ: 29 เมษายน 2010, 10:21:AM »
ชุมชนชุมชน

เสียงสะอื้น...คืนฟ้าหม่น ฉันคนหนึ่ง
ถูกฉุดดึง มาตาม ห้วงความเหงา
อยากเลิกคิด เหมือนกัน อยากบรรเทา
แต่ก็เศร้า...อย่างนั้น ทุกวันคืน.
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ.........ประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก
สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก...............จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย -สุนทรภู่
29 เมษายน 2010, 02:18:PM
ชมพูไพร
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 63
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 264



« ตอบ #3 เมื่อ: 29 เมษายน 2010, 02:18:PM »
ชุมชนชุมชน

สายลมเอื่อย เฉื่อยฉิว พัดพลิ้วโบก
เหมือนลมโศก โยกไหว ไร้ทิศา
ลมคงเหงา เปล่าเปลี่ยว เสียวอุรา
เมื่อมิอาจ พัดพา ตามใจเรา
เสียงลมหวีด กรีดใจ ดั่งใครขื่น
แว่วสะอื้น กลืนผสม ปนลมเหงา
ฟ้าคืนนี้ มีสี ที่หม่นเทา
พาใจเฉา เจ่าจับ กับสายลม
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
29 เมษายน 2010, 05:46:PM
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« ตอบ #4 เมื่อ: 29 เมษายน 2010, 05:46:PM »
ชุมชนชุมชน

ฟ้าหม่นหมอง  สองใจ หายเจ็บแล้ว
สะอื้นแผ่ว ขาดเสียง น้ำตาไหล
อาบสองแก้ม สายธารา จากสายใจ
สุดหม่นไหม้ ..นี่หรือใคร คนเคยรัก

ท้องฟ้ากว้าง อาบฉายแสงสาดส่อง
ฟ้าสีทอง มืดมิด ขุ่นหมองเศร้า
ใจผูกฟ้า... ฉายชีวิต..จิต..คนเรา
สุข ทุกข์ เศร้า เอาโยงฟ้า...ว่าแผ่นดิน
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s