หนาวใจ

[PIKuL]

ตะวันคล้อยลอยต่ำกว่ายอดไม้
แสงรำไรไล้เลียดผิว...ผ่านพื้นหญ้า
สีเหลืองแสดแดดเริ่มลับกลับแนวฟ้า
ภาพเบื้องหน้าชาชินถวิลครวญ

เมื่อความมืดคืบคลานกาลคืนค่ำ
ความหนาวใจไยลึกล้ำยามคิดหวน
เมื่อน้อมนำ"ความเงียบ"มาทบทวน
ใจยิ่งชวนรวนเหงาคราวลำพัง

กว่าจะผ่านกาลเหงาในคราวนี้
วินาทีที่แสนนานผลาญความหวัง
นอนกอดหมอนซอนซุก.."หนาวใจจัง"
เพียงนอนฟังซากรอยแผลที่แพ้ใจ.

[มังตรา]

รอยแผลแผ่ถ้อยจำช้ำชอกหนัก
หน่วงเวลาผ่อนพักรักเผลอไผล
จันทร์ทอแสงค่ำลงคงมืดไป
ชีวิตดีสว่างได้หากใคร่ครวญ

บนโลกนี้เหตุผลทุกคนนั้น
นับมากมายร้อยพันซึ่งผันผวน
เลือกเอาหนอก่อเกื้อนิ่มเนื้อนวล
อารมณ์ลวงปันส่วนควรหนีไกล

ฤดูกาลรักร้าวหนาวเท่านี้
กับชีวิตริบหรี่คลี่คลายได้
หากสับสนปนทุกข์เลือกสุขใจ
ปัญหามา"ยักไหล่"อย่างไม่แคร์


มังตรา