ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ชลนา ทิชากร]

สุขสันต์  วันสงกรานต์  สำราญจิต
ขอมวลมิตร หวังใด ได้ทุกสิ่ง
มีแต่คน รักใคร่ ด้วยใจจริง
พบแต่มิ่ง มงคล ดลจิตใจ

ประพฤติดี ละชั่ว กลัวบาปกรรม
เมตตาธรรม นำหนุน กองบุญใหญ่
กตัญญู เกื้อกูล เพิ่มพูนไว้
ทำกรรมใด ใช้หิริ สติตรอง

นี่คือธรรม นำใจ ให้เป็นสุข
สร่างสิ้นทุกข์ ซุกใจ ให้หม่นหมอง
เพราะมีธรรม อำนวย ช่วยคุ้มครอง
ธรรมทั้งผอง ส่องทาง สว่างใจ

สุขสันต์ วันสงกรานต์ ชื่นบานเถิด
ธรรมประเสริฐ เลิศล้ำ กว่าธรรมไหน
เมตตาธรรม คำจุน หนุนโลกไว้
ร้อนปานใด ใฝ่ธรรม ฉ่ำชื่นเย็น

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/v_iXdmaR6fc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/v_iXdmaR6fc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

add complete
by Klonthaiclub fb

[D]

ที่สิบสี่เมษาฯ.ฟ้าผลิผ่อง
ต่างยิ้มย่องครองสุขไร้ทุกข์เข็ญ
เนื่องในวันแนบเนาเข้าประเด็น
ต่างชื่นเย็นเห็นหน้าผาสุขใจ

เก็บมะลิจากต้นสนเข็มร้อย
ระย้าหรูพู่ห้อยประดอยใส่
ดอกดาวเรืองเหลืองอร่ามงามวิไล
สวยละไมรายล้อมพร้อมกับการ

เปลี่ยนน้ำแก้วแถวหน้าองค์พระพุทธ
ธูปเทียนจุดตั้งจิตอธิษฐาน
พวงมาลัยจากมือถือใส่พาน
ถวายพร้อมอาหารคาวหวานเคียง

หันมาหาพระพรหม(พ่อ+แม่)นั่งอมยิ้ม
เอิบเอมอิ่มพริ้มเพราแผ่วเบาเสียง
สองแขนอ้าผ่าเผยเอ่ยสำเนียง
พ่อแม่มีก็เพียงพรเสี่ยงเดา

เจ้าจงเหมือนไม้ไผ่อย่าไกลพวก
อย่าคิดลวกรุ่มร้อนไฟฟอนเผา
ใช้สติตรองดูอย่าหูเบา
อย่าให้เขลาครอบงำมาย่ำยี

ก้มลงกราบทาบเท้าผู้เฒ่าสอง
ชลนัยปริ่มนองแต่ผ่องศรี
พ่อแม่ลูกสุขเกษมแสนเปรมปรีดิ์
รวมน้องพี่ลูกหลานผสานใย

วันแนบเนาเหย้าครบสบสุขสันต์
ฮาสนั่นลั่นเรือนเพื่อนไกลใกล้
เพียรว่ายฉุดสุดปลื้มลืมมิได้
กดผู้ใหญ่จมน้ำลำธารา...บั๊บบายยย

"ดิน"

[panthong.kh]

นำมะลิ ใส่พาน ดวงมานไหว
พ่อแม่ไป สวรรค์ ไม่หันหน้า
เตรียมน้ำอบ น้ำปรุง หอมฟุ้งมา
ยกไหว้คลา กราบก้ม พนมมือ

ด้วยระลึก นึกถึง ซึ้งเสมอ
ถ้อยคำเพ้อ เพรียกอยู่ สู้ยึดถือ
ตั้งแต่แตาะ ต้วมเตี้ยม เยี่ยมยอดคือ
พ่อแม่ยื้อ หยุดฉุด ประดุจพระ

อธิษฐาน ท่านได้ ไปเที่ยวท่อง
สถิตย์ครอง ในใจ ไม่ลดละ
เสียงตักเตือน เหมือนเก่า เฝ้าอยู่นะ
ไม่เคยผละ จากจิตลูก แสนผูกพัน

จะกี่เดือน เคลื่อนคล้อย คอยห่วงหา
กี่ทิวา ราตรี ยังมีฉัน
คุณความดี ที่สอน วอนจำนรรจ์
จวบทุกวัน หมั่นสร้าง ทางคุณงาม

ที่สิบสี่ เมษา มาบรรจบ
พ่อแม่จง ประสบ พบอร่าม
อยู่บนสรวง สวรรค์ ชั้นเรืองนาม
ในทุกยาม ตามติด ประชิดทรวง
พันทอง
๑๔/๔/๕๗

[ไพร พนาวัลย์]

      

.................................

วันแนบเนาเหย้าครบสบสุขสันต์
ฮาสนั่นลั่นเรือนเพื่อนไกลใกล้
เพียรว่ายฉุดสุดปลื้มลืมมิได้
กดผู้ใหญ่จมน้ำลำธารา...บั๊บบายยย

"ดิน"

นั่งรับน้ำดำหัวตัวสั่นหนาว
ชำเลืองมองหน้าสาวเอาละหวา
คงจะมีอะไรซ่อนนัยมา
ดูทีท่าชอบกลยัยคนนี้ 

โดนกดน้ำดำหัวจนตัวดิ่ง
มิยอมนิ่งกอดเอวอย่างเร็วรี่
สลัดออกอย่างไรไม่รอรี
เพราะเป็นทีของเราที่เฝ้าคอย 

จนสาวอ่อนปวกเปียกสำเหนียกรู้
เสียงร้องอู้ตะกายน้ำจ้ำฟองฝอย
คงจะโดนตะคริวกินหยุดดิ้น,ลอย
จึงต้องค่อยอุ้มขึ้นฝั่งวังน้ำวน 

ชอบให้ทุกข์แก่ท่านโบราณว่า
จึงผวาเปียกน้ำดั่งฉ่ำฝน
เห็นคนแก่ชอบแกล้งด้วยแรงตน
นี่แหละผลแห่งกรรมเธอทำเอง...จุ๊บุ๊ๆๆ

ไพร พนาวัลย์

 

[ชลนา ทิชากร]

ที่สิบสี่เมษาฯ.ฟ้าผลิผ่อง
ต่างยิ้มย่องครองสุขไร้ทุกข์เข็ญ
เนื่องในวันแนบเนาเข้าประเด็น
ต่างชื่นเย็นเห็นหน้าผาสุขใจ

เก็บมะลิจากต้นสนเข็มร้อย
ระย้าหรูพู่ห้อยประดอยใส่
ดอกดาวเรืองเหลืองอร่ามงามวิไล
สวยละไมรายล้อมพร้อมกับการ

เปลี่ยนน้ำแก้วแถวหน้าองค์พระพุทธ
ธูปเทียนจุดตั้งจิตอธิษฐาน
พวงมาลัยจากมือถือใส่พาน
ถวายพร้อมอาหารคาวหวานเคียง

หันมาหาพระพรหม(พ่อ+แม่)นั่งอมยิ้ม
เอิบเอมอิ่มพริ้มเพราแผ่วเบาเสียง
สองแขนอ้าผ่าเผยเอ่ยสำเนียง
พ่อแม่มีก็เพียงพรเสี่ยงเดา

เจ้าจงเหมือนไม้ไผ่อย่าไกลพวก
อย่าคิดลวกรุ่มร้อนไฟฟอนเผา
ใช้สติตรองดูอย่าหูเบา
อย่าให้เขลาครอบงำมาย่ำยี

ก้มลงกราบทาบเท้าผู้เฒ่าสอง
ชลนัยปริ่มนองแต่ผ่องศรี
พ่อแม่ลูกสุขเกษมแสนเปรมปรีดิ์
รวมน้องพี่ลูกหลานผสานใย

วันแนบเนาเหย้าครบสบสุขสันต์
ฮาสนั่นลั่นเรือนเพื่อนไกลใกล้
เพียรว่ายฉุดสุดปลื้มลืมมิได้
กดผู้ใหญ่จมน้ำลำธารา...บั๊บบายยย

"ดิน"

เอาน้ำรด กดหัว น่ากลัวยิ่ง
แต่ความจริง โบราณ กล่าวขานว่า
ประเพณี ชาวเหนือ เชื่อกันมา
ยังรักษา สืบทอด ตลอดกาล

การรดน้ำ ดำหัว ทั่วล้านนา
ยังรักษา สืบทอด สอดประสาน
ทั้งเรื่องเท็จ เรื่องจริง อิงนิทาน
เกิดตำนาน  พื้นเมือง เป็นเรื่องราว

ทรพี ทรพา เข่นฆ่ากัน
เข้าโรมรัน พันตู เรื่องชู้สาว
ทรพี เพี่ยงพล้ำ น้ำตาพราว
เกือบถึงคราว ชีวิตหลุด หวุดหวิดไป

เพราะได้ฝัก ส้มป่อย คอยขวางกั้น
ช่วยป้องกัน โชคร้าย ที่กรายใกล้
ให้แคล้วคลาด ถอยร่น พ้นห่างไกล
ชีวิตใหม่ กลับฟื้น คืนชีวัน

จะรดน้ำ สระผม นิยมนัก
ต้องมีฝัก ส้มป่อย ลอยในขัน
สงสนาน ผู้มีบุญ คุณอนันต์
ที่อุ้มครรภ์ กำเนิด เกิดเป็นเรา

สิ่งใดดี มีคุณ หนุนนำท่าน
วันสงกรานต์ ห่างหาย คลายหมองเศร้า
เอื้อมมือสอด กอดท่าน แนบนานเนา
แล้วคุกเข่า เฝ้าสดับ รอรับพร

วันแนบเนา เคารพ พบสุขสันต์
คำพรนั้น หอมเย็น เช่นเกสร
มะลิร้อย ถ้อยคำ ลำนำกลอน
พร่ำวิงวอน สอนสั่ง กังวานใจ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/dJqn1WHRSvA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/dJqn1WHRSvA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

นั่งรับน้ำดำหัวตัวสั่นหนาว
ชำเลืองมองหน้าสาวเอาละหวา
คงจะมีอะไรซ่อนนัยมา
ดูทีท่าชอบกลยัยคนนี้ 

โดนกดน้ำดำหัวจนตัวดิ่ง
มิยอมนิ่งกอดเอวอย่างเร็วรี่
สลัดออกอย่างไรไม่รอรี
เพราะเป็นทีของเราที่เฝ้าคอย 

จนสาวอ่อนปวกเปียกสำเหนียกรู้
เสียงร้องอู้ตะกายน้ำจ้ำฟองฝอย
คงจะโดนตะคริวกินหยุดดิ้น,ลอย
จึงต้องค่อยอุ้มขึ้นฝั่งวังน้ำวน 

ชอบให้ทุกข์แก่ท่านโบราณว่า
จึงผวาเปียกน้ำดั่งฉ่ำฝน
เห็นคนแก่ชอบแกล้งด้วยแรงตน
นี่แหละผลแห่งกรรมเธอทำเอง...จุ๊บุ๊ๆๆ

ไพร พนาวัลย์

 

ร้องช่วยล่วย ช่วยล่วยม้วยแล้วฉัน
ตะคริว ดั๊น.!.กินขาบ้าฉิบเป๋ง
สัมผัสมือคนแก่แดหมุนเคว้ง
นี่ฉันเฮงหรือซวยช่วยบอกที

หนุ่มก็มีมากมายไม่มาข้อง
ไหงไยต้องเจอปู่ ดู๊.!.สินี่
นวดนวดนวด เอ๊า.!.นวดปวดขานี้
มัวรอรีช้าจัง...เดี๊ยะหลังมือ

"ดิน"

[ไพร พนาวัลย์]

      

นวด นวด นวด เอ้านวด ปวดจงหาย
ตะคริวคลาย หายไป เมื่อไม่ถือ
ก็จะนวด คลายข้อ จงอออือ
พอตาปรือ ง่วงนอน เริ่มผ่อนคลาย

เห็นว่าตัว แข็งแรง ชอบแกล้งนัก
บางทีผลัก ล้มคว่ำ คะมำหงาย
ถ้าเจอหนุ่ม ทุ่มซะ น้ำกระจาย
แต่คุณยาย เจอตา นับว่าเฮง

ไพร พนาวัลย์

 

[ชลนา ทิชากร]

นำมะลิ ใส่พาน ดวงมานไหว
พ่อแม่ไป สวรรค์ ไม่หันหน้า
เตรียมน้ำอบ น้ำปรุง หอมฟุ้งมา
ยกไหว้คลา กราบก้ม พนมมือ

ด้วยระลึก นึกถึง ซึ้งเสมอ
ถ้อยคำเพ้อ เพรียกอยู่ สู้ยึดถือ
ตั้งแต่แตาะ ต้วมเตี้ยม เยี่ยมยอดคือ
พ่อแม่ยื้อ หยุดฉุด ประดุจพระ

อธิษฐาน ท่านได้ ไปเที่ยวท่อง
สถิตย์ครอง ในใจ ไม่ลดละ
เสียงตักเตือน เหมือนเก่า เฝ้าอยู่นะ
ไม่เคยผละ จากจิตลูก แสนผูกพัน

จะกี่เดือน เคลื่อนคล้อย คอยห่วงหา
กี่ทิวา ราตรี ยังมีฉัน
คุณความดี ที่สอน วอนจำนรรจ์
จวบทุกวัน หมั่นสร้าง ทางคุณงาม

ที่สิบสี่ เมษา มาบรรจบ
พ่อแม่จง ประสบ พบอร่าม
อยู่บนสรวง สวรรค์ ชั้นเรืองนาม
ในทุกยาม ตามติด ประชิดทรวง
พันทอง
๑๔/๔/๕๗

มาลัยมะลิ พลิบาน บนพานหรู
เสี่ยงทายคู่ อยู่ไหน ใจเป็นห่วง
รจนา โฉมตรู หาคู่ควง
เธอเสี่ยงพวง มาลัย นัยนา

เพียรเพ่งมอง สองตา มาประจักษ์
ให้นึกรัก เจ้าเงาะ เหมาะจริงหนา
มาลัยรัก รับมั่น ขวัญชีวา
คู่กันมา เสียแล้ว ไม่แคล้วกัน

มาลัยมะลิ พลิบาน พานเทียนแพ
กราบพ่อแม่ แก่เฒ่า เข้ารับขวัญ
ขอพรแม่ พรพ่อ ต่อชีวัน
ตราบนิรันดร์ รักแท้ พ่อแม่เรา

มาลัยมะลิ พลิบาน บนลานรัก
ผูกสมัคร รักใคร่ พาใจเศร้า
เขาไม่เคย แยแส แม้เพียงเงา
นั่งจับเจ่า เฝ้าคอย อย่างน้อยใจ

มาลัยมะลิ เหี่ยวเฉา เน่าบนพาน
สิ้นสงกรานต์ แล้วคู่  ฉันอยู่ไหน
อย่าย่อท้อ รอปีหน้า ฟ้าอำไพ
คงมีใคร สักคน สนใจเรา

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/1ufVI1Z6PAM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/1ufVI1Z6PAM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

      

นวด นวด นวด เอ้านวด ปวดจงหาย
ตะคริวคลาย หายไป เมื่อไม่ถือ
ก็จะนวด คลายข้อ จงอออือ
พอตาปรือ ง่วงนอน เริ่มผ่อนคลาย

เห็นว่าตัว แข็งแรง ชอบแกล้งนัก
บางทีผลัก ล้มคว่ำ คะมำหงาย
ถ้าเจอหนุ่ม ทุ่มซะ น้ำกระจาย
แต่คุณยาย เจอตา นับว่าเฮง

ไพร พนาวัลย์

 

ดุ๊.!นวดไปบ่นไปมิได้หยุด
บีบสะดุดผิดช่องฉันร้องเอ๋ง
โอ๊ย.!.ให้ตรงสิตาขาโคลงเคลง
เดี๋ยวปั๊ดเฉ่งเสียหรอกบอกไม่ฟัง

บีบคลำคลึงอึ้งไยไม่ขยับ
รีบกดจับเร็วนะตะคริวฝัง
ขาแข็งอ่วมบวมเป่งเกร็งปวดจัง
ขอขี่หลังกลับบ้านนะท่านตา

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

นั่งรับน้ำดำหัวตัวสั่นหนาว
ชำเลืองมองหน้าสาวเอาละหวา
คงจะมีอะไรซ่อนนัยมา
ดูทีท่าชอบกลยัยคนนี้ 

โดนกดน้ำดำหัวจนตัวดิ่ง
มิยอมนิ่งกอดเอวอย่างเร็วรี่
สลัดออกอย่างไรไม่รอรี
เพราะเป็นทีของเราที่เฝ้าคอย 

จนสาวอ่อนปวกเปียกสำเหนียกรู้
เสียงร้องอู้ตะกายน้ำจ้ำฟองฝอย
คงจะโดนตะคริวกินหยุดดิ้น,ลอย
จึงต้องค่อยอุ้มขึ้นฝั่งวังน้ำวน 

ชอบให้ทุกข์แก่ท่านโบราณว่า
จึงผวาเปียกน้ำดั่งฉ่ำฝน
เห็นคนแก่ชอบแกล้งด้วยแรงตน
นี่แหละผลแห่งกรรมเธอทำเอง...จุ๊บุ๊ๆๆ

ไพร พนาวัลย์

 

สงกรานต์โหด มันฮา น่าสนุก
เมื่อยายบุก ตาปล้ำ ทำข่มเหง
ยายกอดรัด มัดตา น่าครื้นเครง
เหมือนนักเลง คู่กัด นัดกันมา

เมื่อเหลือบตา มองดู ก็รู้ใจ
เอ๊ะยังไง ยายนี่ ดูทีท่า
คงจะมี ทีเด็ด แก้เผ็ดตา
เราก็เสือ นี่หว่า ช้าอยู่ไย

ลิ้นเจอฟัน กระทบเนื้อ เจ็บเหลือหลาย
ตากับยาย เจอกัน มันเรื่องใหญ่
ยายนอนดู ตาลุกสู้ เหมือนรู้ใจ
ไม่ทันไร ตางัวเงีย เพลียไปเอง

ยายนอนนิ่ง ทิ้งทวน ร้องครวญคาง
ตาคร่อมหว่าง กอดป้ำ ทำข่มเหง
ตาสู้พลาง ถอยพลาง อย่างนักเลง
พอจบเพลง ตาหงาย ยายยอมแพ้

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/CBgDe2rarWE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/CBgDe2rarWE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ไพร พนาวัลย์]

ดุ๊.!นวดไปบ่นไปมิได้หยุด
บีบสะดุดผิดช่องฉันร้องเอ๋ง
โอ๊ย.!.ให้ตรงสิตาขาโคลงเคลง
เดี๋ยวปั๊ดเฉ่งเสียหรอกบอกไม่ฟัง

บีบคลำคลึงอึ้งไยไม่ขยับ
รีบกดจับเร็วนะตะคริวฝัง
ขาแข็งอ่วมบวมเป่งเกร็งปวดจัง
ขอขี่หลังกลับบ้านนะท่านตา

"ดิน"

พอทีปวดทำออดอ้อนไม่ฟ้อนเล็บ
พอหายเจ็บเหน็บแนมจนแจ่มจ้า
เค้ารู้ทันหรอกหนอจึงขอลา
ปล่อยลากขากลับบ้าน,อยากพาลนัก

ขอรดน้ำดำหัวทำตัวเซ่อ
พอเค้าเผลอกดซุกดิ้นขลุกขลัก
มาตอนนี้ตะคริวกินจนดิ้นชัก
มาทึกทักขอขี่หลัง...ไม่ฟังแล้ว...

ไพร พนาวัลย์