ณ.ห้วงราตรี(กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ค่ะ)

ณ.ราตรีหนึ่ง
ที่ฝันผ่านถึง.....................คะนึงสับสน
ดวงดาวพราวฟ้า...............ช่างหน้ายินยล
ณ.ฤทัยดล.......................แห่งอนธการ

ท้องฟ้ามืดมิด
เคยแนบสนิท...................อยู่ชิดเนิ่นนาน
นับดาวดวงน้อย...............เรียงร้อยขับขาน
เอ่ยถ้อยสราญ..................แผ่วหวานนานา

ดวงดาวระยิบ
เสียงใครกระซิบ...................กระซิบผ่านหา
คิดถึงคนไกล.......................ส่งใจแนบมา
อย่าลืมสัญญา.....................เมื่อครารื่นรมย์

ยามราตรีนี้
โอ้ขวัญชีวี...........................ฤดีขื่นขม
ตัวพี่จากไกล........................ทิ้งให้น้องตรม
เคยเชยชิดชม......................ภิรมย์เย้ายวน

ฝากดาวบนฟ้า
ทีส่องแสงจ้า..........................พารักคืนหวน
ดวงใจปวดร้าว........................ยังเฝ้าคร่ำครวญ
คะนึงรัญจวน..........................ทบทวนคืนวัน

สองเราพะนอ
หยอกเย้าอยู่หอ......................เคลียคลอสุขสันต์
ส่งยิ้มระรื่น.............................สดชื่นเคียงกัน
แสงดาวเฉิดฉัน.......................สวรรค์อำไพ

โอ้ดวงใจเอย
อย่าได้ชาเฉย........................ละเลยห่างไกล
ฤทัยเคยภักดิ์........................อย่าหักรักไหว
ระทมหมองไหม้.....................เปลี่ยนใจจากลา

ณ.คืนข้างแรม
ไม่มีจันทร์แจ่ม........................แสงแต้มเวหา
ดวงใจเงียบเหงา......................โศกเศร้าโศกา
ระทมเหว่ว้า............................อุราเดียวดาย/..

"สุนันยา"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ณ.ห้วงราตรี(กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ค่ะ) (อ่าน 3432 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้