...ความรู้สึก!...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
16 มิถุนายน 2024, 10:32:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ...ความรู้สึก!...  (อ่าน 2658 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
21 พฤศจิกายน 2011, 08:26:PM
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« เมื่อ: 21 พฤศจิกายน 2011, 08:26:PM »
ชุมชนชุมชน




ความรู้สึก!
..............

เปรียบเป็นห้วงดวงหน้าความรู้สึก
ในส่วนลึกเร้นลับซ้อนทับถม
หอบผ่านร่างห่างจุดสุดอารมณ์
ชื่นและขม จมหายรายรอบตัว

ส่วนเติมเต็มประกอบ ตอบสนอง
ชีวิตของตัวเราหรือเขา, ทั่ว
กับสัญชาตญาณ การหวาดกลัว
ยิ้มเย้ยยั่ว จั่วสุข-ทุกข์ ทุกคราว

ไม่สามารถเข้าอยู่, สู่อดีต
หรือถูกขีดอนาคต กำหนดหนาว
เพียงอยู่กับ ปัจจุบัน อันยืดยาว
เรื้อเรื่องราวเศร้าโศก โลกเสรี

มีทั้งการสั่งสม อารมณ์สุข
ปีนป่ายบ่ายสนุกอยู่ทุกที่
จนถึงค่ำซ้ำเศร้าเหงาฤดี
อารมณ์มีแปรเปลี่ยน เวียนและวน

เป็นพื้นฐานความเชื่อ เมื่อมนุษย์
บริสุทธิ์ดุจทองไม่หมองหม่น
ในสภาพแวดล้อมเป็นของตน
ชักนำจนกล่นเกลื่อนเลอะเลือนไป

ความรู้สึก! ก็คือความรู้สึก
เกิดขึ้นจากส่วนลึก จะนึกไหว
สามารถปรับแปรเปลี่ยนได้ดั่งใจ
เพราะมันมาจากข้างใน ใครจะรู้!

…………………

 เคารพรัก

ภาพจาก oknation.net

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กังวาน, พิมพ์วาส, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เปรียว, Thammada, ♥หทัยกาญจน์♥, รัตติกาล, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, hort39, เมฆา..., คนกันเอง.., panthong.kh

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
21 พฤศจิกายน 2011, 08:39:PM
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


profile.php?id=100002905344846
« ตอบ #1 เมื่อ: 21 พฤศจิกายน 2011, 08:39:PM »
ชุมชนชุมชน

อารมณ์เชือนคำพูดเจ็บปวดยิ่ง
ทำใจหญิงทิ้งร้างหมางอดสู
แค่เพียงเศษเหตุใดใคร่ทวนดู
ใจเห็นอยู่รู้ที่นี้ไม่ไกล

อารมณ์บาดพาดท่ามข้ามไปสิ้น
เป็นอาจิณผินเพียงเสียงใจไหว
แค่ชั่ววูบซูบลงตรงเผงไป
พอนึกใหม่ใคร่เศร้าเร้าอาวรณ์


 น้อยใจแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, รัตติกาล, ♥หทัยกาญจน์♥, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., ภู กวินท์, รพีกาญจน์, เมฆา..., คนกันเอง.., panthong.kh

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s