ในที่สุดก็หาเจอ...บางสิ่งที่หายไป
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 06:25:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ในที่สุดก็หาเจอ...บางสิ่งที่หายไป  (อ่าน 4321 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
22 ตุลาคม 2010, 08:41:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« เมื่อ: 22 ตุลาคม 2010, 08:41:PM »
ชุมชนชุมชน

ในที่สุดก็หาเจอ ... บางสิ่งที่หายไป
สิ่งที่ฉันเคยเห็นว่าช่างไร้ ซึ่งราคาอันควรมอบความหมาย
สิ่งที่ฉันมองไม่เห็นและผ่านข้ามไป ก้าวสู่ความเดียวดาย
บางสิ่งบางอย่างซึ่งมันเคยหาย กลับเปล่งประกายเมื่อฉันนั้นปล่อยวาง

พยายามไขว่คว้า ณ เบื้องหน้า
ยิ่งกลับทำให้เสียเวลา เหมือนบางอย่างมันกั้นขวาง
แต่เมื่อฉัน หยุดนิ่ง และหันกลับมองบางสิ่งที่รายล้อมรอบเส้นทาง
ฉันจึงได้รู้ว่าบางสิ่งของฉันที่กำลังเลือนลาง..มันไม่เคยเจือจางหายไป ไกลจากตัว

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
22 ตุลาคม 2010, 09:33:PM
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« ตอบ #1 เมื่อ: 22 ตุลาคม 2010, 09:33:PM »
ชุมชนชุมชน

ในบางครั้ง บ้างครา ที่คว้าไขว่
ยิ่งเอื้อมใกล้กลับถอย แล้วลอยหนี
สุดกำลังล้มลุก จุกเต็มที
ด้วยเพราะมี แรงกั้นมาบั้นทอน

คราปล่อยวางปล่อยใจ ไม่สัมผัส
ฟ้าก็พัด ปัดใกล้ ไล่ยอกย้อน
ครั้นคิดจับลับคล้าย ร่ายมนต์วอน
กำลังอ่อน จวนแย่แพ้ภัยตัว

กับบางสิ่งบางอย่าง ที่วางข้าม
ไม่งดงามแวววับ ขับสลัว
ราคาถูกตีตรา ว่าดำมัว
ช่างแสนชั่วมัวดับ ไม่จับตา

แต่สุดท้ายเมื่อพ่าย ใครร่ายล้อม
ใครที่พร้อมปลอบโยน กระโจนหา
ไม่มีเกี่ยงเลี่ยงหาย หน่ายกายา
ยามเหนื่อยล้าใครหนอ ทออุ่นไอ      สาวน้อยหัวเราะ
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
23 ตุลาคม 2010, 09:58:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #2 เมื่อ: 23 ตุลาคม 2010, 09:58:AM »
ชุมชนชุมชน


อาจมองข้ามไป
สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวมักมองเลยผ่าน
ส่งสายตาควานหาและไขว่คว้าแต่สิ่งที่ไกลเกินเอื้อม
เมื่อคว้าไม่ถึง ก็รำพึงถึงแต่ความอาภัพอับวาสนา  ชะตากรรมถูกแกล้ง

แต่เปล่าเลย
ทุกอย่างมีพร้อมแล้วในใจตน
แต่ความอยากล้นจนทะลัก จนยากที่จะหักห้ามใจ
ขอเพียงให้ได้ไขว่คว้า  ขอเพียงได้ทำให้หนำใจตน บนความอยาก

ไม่แคร์สายตาใคร...พึงใจฉันเท่านั้นพอ.

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 ตุลาคม 2010, 10:39:AM
lugasoy
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1



« ตอบ #3 เมื่อ: 25 ตุลาคม 2010, 10:39:AM »
ชุมชนชุมชน

เอากลอนรักมาฝากใครป่าวครับ  หุๆ
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
29 ตุลาคม 2010, 10:55:PM
robozo
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 58



« ตอบ #4 เมื่อ: 29 ตุลาคม 2010, 10:55:PM »
ชุมชนชุมชน

บางสิ่งที่มีอยู่ดูไม่ออก
ใช่อยู่นอกซอกซอยพลอยสงสัย
มัวแต่หาพาใจปล่อยมันไป
สุดมือไขว่ขว้าเอาเรายังหวัง



ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s