ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว หรือว่าเห็นแก่ได้
ไม่ได้จำใส่ใจ หรือคิดมาก อาฆาตแค้น อารมณ์ร้อน
ไม่ใช่ว่าฉัน อยากจะทำ หรือแสดงอาการ อาลัยอาวรณ์
ไม่เคยคิดมากก่อน ว่ามันจะจดจำ สิ่งที่เรียกว่าเธอ จวบจนถึงทุกวัน
 

[สายลมสีขาว]

เวลาผ่าน...นานแค่ไหนฉันไม่เคยรู้
แต่ทุกครั้งที่ฉันมองดู...ดวงดาวที่พราวเกลื่อนฟากฟ้า
ดารานับร้อยกลับเคลื่อน...เลื่อนมาเรียงรายกลายเป็นหน้าตา
ณ ตอนนั้นฉันจึงได้รู้ว่า...ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันยังมีเธออยู่ในหัวใจ

[Kotchanan]

ต้นไม้ปลิดใบเหลืองหล่นจากขั้ว
แผ่วพลิ้ว.. กิ่งก้านไหวระรัวยามลมหยอกไล่
ถนนคอนกรีตเต็มไปด้วยใบไม้
อิสระ...หรืออาลัยกันแน่นะ...

กระทั่ง..พรมหญ้าไหวเกรียวกรูอีกครั้ง
กร่อนสนิมภวังค์ซึ่งถูกปล่อยปละ
สองมือหว่านเมล็ดดอกไม้ลงดินอย่างไม่ลดละ
ชั่วขณะ...น้ำตาฝังร่างแทรกหยาดลงดิน

วันแล้ววันเล่า...การเติบโตของต้นไม้
เสี้ยวราตรีเคลื่อนไหวก็จบสิ้น
ลมเถื่อนพัดมาอีกครั้ง..พร้อมกับน้ำตาร่วงริน
แว่วแว่วได้ยิน..กระทั่งในฝัน.. ว่าฉันยังมีเธออยู่ในหัวใจ..(ตลอดเวลา).


 

[ฌลา]

...ฉันบอกตัวเองว่าลืมได้...
ไม่เคยมีภาพเธอใดใด...เหลือในใจฉัน
ลืมไปหมดแล้วว่า...อบอุ่นแค่ไหนเวลา...มีกัน
ลืมไปแล้วสถานที่ตรงนั้น...เธอเคยกอดฉัน..ใต้แสงดาว

....ลืมไปหมดแล้วความห่วงหา...
ลืมอ้อมอกหนาหนา...ที่เคยบังลมหนาว
ลืมแววตาระยับ...ตอนที่ฉันตอบรับ..เรื่องราว
ลืมชายหาดทอดยาว..กับฟองคลื่นสีขาว...ที่เราเคยมอง...

...ลืมแล้วทุกทุกอย่าง...
ฉันไม่เคยจดจำความหลัง....มานั่งเศร้าหมอง
ฉันลืมหมดแล้วรู้ไหม?....เสียงดนตรีที่เธอเล่นไว้ทุกทำนอง
ฉันลืมหมดแล้วปราสาทหัวใจจำลอง...ที่เธอบอกว่าฉันเป็นเจ้าหญิงผู้ครอบครอง...เพียงผู้เดียว...

...เชื่อแล้วใช่ไหม...ว่าฉันลืมได้...
ฉันไม่เคยใส่ใจ...กับใครที่ไม่แลเหลียว...
ฉันไม่จำหรอกว่า...ฉันรักเธอตลอดมา...เพียงคนเดียว
น้ำตาที่ไหลในคืนเปล่าเปลี่ยว....ก็เป็นเพียงแค่เสี้ยว....อารมณ์...

[ดิษฐา]

อยากเปลี่ยนใจดวงใหม่
อยาก..ลืมใคร ใคร เหมือนพ่ายแพ้
ไม่อยากฟังเลยน่ะ..คำอ่อนแอ
และไม่อยากแพ้ กับหัวใจ

อยากลบ อยากจะ..จบ
พยายามที่จะลบ ภาพเธอ..อย่างหวั่นไหว
อยากลืมคน ใจดำ..ทำร้ายใจ
แต่เกลียดตัวเอง ที่ทำเท่าไหร่..ไม่ได้เลย

กลอนเปล่า.....ได้ไหมคร้า....

[กุลมาตา(singlemom99)]

เพราะยังมี..คนนี้อยู่กู่ไม่กลับ
ทั้งยามหลับยามตื่นฝืนคิดถึง
ภาพเธอนั้นยังฝันหาและตราตรึง
ในก้นบึ้งของหัวใจไหวระรัว

[คนไร้ค่า]

ตั้งแต่ตอนที่เธอได้จากลา
ทำน้ำตาหลั่งไหลดั่งสายฝน
นั่งพร่ำเพ้อละเมอสุดจะทน
ร้ำไห้เหมือนมิใช่คนตรอมดวงใจ

ใจคิดว่าฉันเก่งพอจะลืมเธอ
แต่มิวายยังละเมออยู่ร่ำไป
ใจหนอใจเป็นเช่นนั้นเพราะเหตุใด
แล้วเมื่อไรใจจึงจะลบเธอ

จนบัดนี้ยามหลับยังฝันถึง
ยังคะนึงถึงเธอยังพร่ำเพ้อ
ยังร้องไห้นอนซมนอนละเมอ
ยังพบเจอเธอในใจอยู่เรื่อยมา

[my smile]

เป็นอย่างนี้ทุกที ทำไมน่ะ ฉันไม่เข้าใจ
จะไปไหน จะทำอะไร ก็มีแต่ภาพเขา
มันติดตาม ฉันไปทุกแห่ง ยิ่งกว่าเงา
ทำไมเขา ไม่ยอม จากไปสักที

ทั้งทั้งที่ จบไปแล้ว เลิกไปแล้ว
เสียงวี่แวว การกลับมา ก็หายหนี
เมื่อไหร่ เสียงของเขา ภาพของเขา จะหายไปสักที
หรือเป็นที่ หัวใจฉัน ยังจดจำ
 

[แพรว >w<]

จากวันนั้น พลันนึกหา น้ำตาไหล
ในดวงใจ ไหม้หม่น ระคนเหลือ
แสนปั่นป่วน กวนใจ ไฟรักเจือ
อาวรณ์รัก ปักคลอเครือ เกื้อดวงใจ

บนถนน ยลผ่าน นานเคยเห็น
เราเดินเล่น เช่นสนิท ชิดเพียงไหน
ยังจดจำ ร้านวันเก่า เราสองไป
ยังจำเพลง หวิวไหว ใครเล่าเลือน

อดีตแล้ว แคล้วยังเก็บ จนเหน็บลึก
ดังมีดฉึก นึกแล้วเจ็บ ดังเล็บเฉือน
ภาพฝนพร่ำ ร่ำลาร้อง ก้องยังเตือน
ความเป็นเพื่อน หรือคนรัก ต้องหักลา

ที่โทรหา คราเหงา เขาเหนื่อยหน่าย
เขาวางสาย คล้ายมีใคร อยู่ใกล้หา
ฤาว่าเรา รักเขาขลุก ทุกเวลา
ยังมีเธอ เสมอมา ทุกข์อาวรณ์

[v.nefertali]

...ฉันบอกตัวเองว่าลืมได้...
ไม่เคยมีภาพเธอใดใด...เหลือในใจฉัน
ลืมไปหมดแล้วว่า...อบอุ่นแค่ไหนเวลา...มีกัน
ลืมไปแล้วสถานที่ตรงนั้น...เธอเคยกอดฉัน..ใต้แสงดาว

....ลืมไปหมดแล้วความห่วงหา...
ลืมอ้อมอกหนาหนา...ที่เคยบังลมหนาว
ลืมแววตาระยับ...ตอนที่ฉันตอบรับ..เรื่องราว
ลืมชายหาดทอดยาว..กับฟองคลื่นสีขาว...ที่เราเคยมอง...

...ลืมแล้วทุกทุกอย่าง...
ฉันไม่เคยจดจำความหลัง....มานั่งเศร้าหมอง
ฉันลืมหมดแล้วรู้ไหม?....เสียงดนตรีที่เธอเล่นไว้ทุกทำนอง
ฉันลืมหมดแล้วปราสาทหัวใจจำลอง...ที่เธอบอกว่าฉันเป็นเจ้าหญิงผู้ครอบครอง...เพียงผู้เดียว...

...เชื่อแล้วใช่ไหม...ว่าฉันลืมได้...
ฉันไม่เคยใส่ใจ...กับใครที่ไม่แลเหลียว...
ฉันไม่จำหรอกว่า...ฉันรักเธอตลอดมา...เพียงคนเดียว
น้ำตาที่ไหลในคืนเปล่าเปลี่ยว....ก็เป็นเพียงแค่เสี้ยว....อารมณ์...

เธอบอก...ว่าไม่มีอะไร
แต่ก็ขอบคุณที่วันเกิดครั้งใด...ยังโทรมาหา
กี่ปีแล้ว ที่เราจากลา
ข้อความยังมีมา ..ถึงคนไกลใจ

เสียดายที่เราต้องจาก
ตอนนี้คิดถึงเธอมาก..รู้ไหม
ที่ไม่ส่งข้อความกลับไป
เพราะฉันละอายแก่ใจ..ที่บอกลา

"ทำไมฉันต้องทอดทิ้งคนแสนดี"
คำตอบที่ชีวิตนี้ กำลังโหยหา
ยิ่งได้ความห่วงใย  ฉันยิ่งน่าเวทนา
วันนั้นไม่อาจรักษา...วันนี้หรือจะกล้า..ไปทวงคืน

[my smile]

สิ่งหนึ่งในใจ…ที่ยัง… ติดค้าง
คือความเหงา …อ้างว้าง… และคิดถึง
มันเกิดขึ้น …เมื่อพบหน้า… คนคนนึง
ที่เคยซึ้ง …ที่เคยหวาน… แล้วจากลา

แต่สิ่งหนึ่ง… ที่ยังอยู่ …ไม่จางหาย
คือความทรงจำ… มากมาย… ที่เรียกหา
ทำไม …ไม่หายไปกับเขา… หรือกาลเวลา
นี่ฉันยัง… ให้ค่า… กับมัน… อยู่ทำไม ?
 

[เขียนชีวิต]

 
 

    HOLLA'B BoY =>Present  !!!

ต้องทำใจในในความเดียวดาย
ทรมานชอกช้ำและเหน็บหนาว
สายลมหวนพัดผ่านมากลายๆ
ตัวเธอนั้นไม่หนาวบ้างหรือไร

hey girl i'm real could when yo have gone.
have no one kiss me have no one eat popcorn.
No body tell me unfaith have born.

 


555 ลืมดูบรรยากาส  ตอนนี้ร้อนมั๊กๆ

[ตะวันฉาย]

ต้องทำใจในในความเดียวดาย
ทรมานชอกช้ำและเหน็บหนาว
สายลมหวนพัดผ่านมากลายๆ
ตัวเธอนั้นไม่หนาวบ้างหรือไร

hey girl i'm real could when yo have gone.
have no one kiss me have no one eat popcorn.
No body tell me unfaith have born...............................(Great)

...แม้ยามหนาวยังคลายให้กายอุ่น
แต่ใจหนุนยังขาดวาดถ้อยไข
หนาวน้ำค้างยังพร่างบนทางใจ
จะมีใครมาโอบกอดทอดด้วยเงา

...กอดตัวเองกอดอย่างไรให้ใจอุ่น
กอดเป็นทุนก็ไม่มีหนีอับเฉา
อยากมีเธอเคียงข้างระหว่างเรา
หรือมีเขาเงาคนข้าง...สร้างไว้คอย...............(ตะวันฉาย)

[ดอกกระเจียว]

เธอคือคนสำคัญในความคิด
เธอคือมิตรผู้จริงแท้แม้ต่ำต้อย
เธออยู่ในความฝันอันเลื่อนลอย
เธอคือคนคอยให้ความหวังกำลังใจ

ฉันยังคงคิดถึงเธออยู่อย่างนี้
แม้ไม่มีความหวังได้ชิดใกล้
ระหว่างเราเหมือนนิทานรักผ่านไป
คือฉันที่จดจำเธอไว้..ทุกอารมย์

[ดิษฐา]

เพียงภาพในความทรงจำ
ทุกการกระทำ ยังแจ่มชัดเสมอ
ทุกถ้อยคำ ทุกการกระทำที่เป็นเธอ
เชื่อไหม!! ยังชัดเจนเสมอ.. ในความทรงจำ

 

[สายใย]

ก็พร้อมนะ จะลบ ให้จบเรื่อง
ไม่อยากเปลือง เวลา มาแถลง
เธอไม่รัก ไม่ว่า อย่าสำแดง
คำเสแสร้ง แต่งพากย์ ให้ยากแปล

ว่าจะรัก เขา,ฉัน สัมพันธ์ไหน
อีกกี่ใคร ไหนคง ไหลหลงแม่
เกิดเป็นหญิง เลือกยาก ลำบากแท้
หลายชายแล แพ้งาม สุดห้ามใจ

แต่กับฉัน นั้นคง จะปลงแล้ว
เพราะไร้แก้ว แหวนหมั้น อันสดใส
เธอจึงห้าม ตามฝัน สัมพันธ์ใจ
บอกมิใช่ สายใย ในสายตา

ก็ประจักษ์ ตระหนักใน หัวใจหญิง
เราถูกทิ้ง สิ้นชาติ วาสนา
คงเป็นกรรม ทำย้อน แต่ก่อนมา
หัวใจบ้า ผ่าคะนึง คิดถึงเธอ

 

[ชมพูไพร]

เกลียดตัวเองทุกครั้ง...ที่ยังโทรหาเธอ
บอกตัวเองเสมอ...เสมอ..ว่าเลิกรักเธอได้..
มันก็ผ่านมานานแล้วนะ... โธ่หัวใจ..
ทำไม ทำไม..ยังต้องละเมอ เพ้อคร่ำครวญ