Re: ความคาดหวังที่ผุพัง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
14 ธันวาคม 2025, 05:37:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ความคาดหวังที่ผุพัง  (อ่าน 336 ครั้ง)
Msp.
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 474
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 678


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« เมื่อ: 11 ชั่วโมงที่แล้ว »


อีกฝั่งของผนัง…มีฉันนั่งฟังอยู่
ปลุกจิตแห่งการตระหนักรู้…อยู่เสมอ
ขอบคุณทุกความใส่ใจ…ยามร่ำไห้พร่ำเพ้อ
แม้ความจริงที่ต้องเจอ…ไม่อาจเผลอส่วนไหนเลย

“ความคาดหวังที่ผุพัง”ยังคงเป็นฉันยังใช่อยู่
ยังคงรู้สึกหดหู่…โดยไม่รับรู้การเมินเฉย
ทำได้เพียงเก็บตัวเอง…เข้ามุมที่คุ้นเคย
มุมที่มองไม่เห็นสิ่งใดเลย…จนชาเฉยจนด้านชา

การประกอบใจที่แหลกสลายขึ้นมาใหม่ด้วยตัวเอง
จนเริ่มเหมือนจะเก่งเหมือนการรักษา
การโอบกอดตัวเองต้วยเหตุผลสวยหรูอยู่เรื่อยมา
จนวันนี้เองที่ฉันเพิ่งจะรู้ว่า…ระเบิดเวลาได้เริ่มทำงาน

ยังคงเป็นฉันเองทีเริ่มหมดหวังกับทุกๆการคาดหวัง
ร่างกายจิตใจก็เริ่มผุพัง…ทุกๆครั้งที่แหลกราญ
ความรู้สึกเริ่มดับลง…ไม่มีสิ่งใตตรงที่ใจเคยต้องการ
จนตอนนี้เองที่เพิ่งรู้ว่าใจที่เคยผ่านการซ่อมแซม…ไม่อาจหายดี


เปลวเทียนเปลี่ยนสี



หน้าประตู..ฟากผนังฝั่งตรงข้าม
ค้นนิยามแสงเงาเทาหม่นสี
หลับตาฟังความเงียบเทียบนาที
เสียงความถี่ลมหายใจ..คล้ายบางเบา

ฉันมองเงาเคลื่อนใกล้..ไป ช้า – ช้า
แสงบางตาหรี่จางบางกว่าเก่า
คือความงาม..หลังกำแพง..แต้มแสงเงา
แสง ขาว - เทา เคลื่อนไหวไร้ทิศทาง

ขอฟังเสียงลมหายใจในการอยู่
เพียงรับรู้..ตัวตนคนยืนข้าง -
อีกฟากของกำแพง..ที่แบ่งกลาง
มิต้องวางสิ่งใดในทันที

ทุกขณะเวลานาทีเคลื่อน
เงาลางเลือนเคลื่อนย้าย..คล้ายริบหรี่
กำลังซ่อม-เดินทาง-ระหว่างนี้
และยังมีหนึ่งผู้อยู่เฝ้ามอง


มะสะแปร์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

กัลมลี*, กวินพัฒน์, เปลวเทียนเปลี่ยนสี, PIKuL, โซ...เซอะเซอ

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s