เกิดฟุ้งซ่านสั่นไหวใจสับสน
หลงเคลิ้มพิศงามพักตร์ปักดวงมล
เหมือนโดนกลคิวปิกหยิกที่ใจ
ลอบมองเงาสาวงามยามเอื้อนเอ่ย
แย้มโอษฐ์เผยเสน่หาน่าหลงใหล
พอเธอหันจ้องพริ้มยิ้มละไม
เสียอาการหวั่นไหวเมื่อใกล้เธอ

กวินพัฒน์
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
13 ธันวาคม 2025, 10:48:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เสียอาการ (อ่าน 411 ครั้ง) |
| ||||||||||