อาจมิหยุดคิดใครในสิ่งฝืน
เป็นทางผ่านเพื่อพบจบวันคืน
เช้าก็ยืนด้วยใจของใครมัน
คิดรับเอาสิ่งคละมากระทบ
ทุกอย่างพบรุมใจก็ไหวหวั่น
เราอ่อนไหวรับเก็บเสพทุกข์นั้น
ก็ย่อมบั่นอารมณ์ขมหัวใจ
ต่างพันธ์พ่อพันธ์แม่และความคิด
หลากประดิษฐ์เสแสร้งแสดงใส่
หมั่นดูแลแคร์ตัวเองมิเบ่งใคร
ดูแลใจปล่อยผ่านมันจะดี
เอ็ม กวินพัฒน์
เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
