คนมันชอบใส่ใจและใส่เผือก
บางทีเxือกใส่ไฟให้สับสน
เรียกตัวเองเพื่อนบ้างช่างพิกล
ในบางหนบอกอ้างว่าหวังดี
พูดเอาดีเข้าตัวชั่วคนอื่น
ปากยาวยื่นหลายเมตรเจ็ดรัศมี
เรายิ่งนิ่งยิ่งชอบลอบกัดที
เพ็ดดีกรีซื้อให้มันไปกิน
เพื่อนไม่ดีมีเกินร้อยก็ด้อยค่า
มีเพื่อนน้อยดีกว่าหน้าใจหิน
แม้ไม่มีเพื่อนเลยจงเคยชิน
ปัญหาสิ้นแตกหัก...รักเงินแทน

เงินคือมิตรแท้ยามแก่ค่ะน้องเปลว





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า