( ครูแดง มนชิดา ผู้ประดิษฐ์ )
ธาราระทม
น้ำเต็มป่าเต็มนาปีที่หกแปด
มองแสงแดดสะท้อนเด่นลงเล่นได้
หมู่บ้านเรือนเพื่อนรักกวักรำไร
กับน้ำใสทุกข์สุขรานรุกทรวง
น้ำหลากมาพาหม่นระคนหมอง
แม่พี่น้องรับน้ำช้ำหนักหน่วง
มากเกินป้องนองไปให้ทุกข์ปวง
เกือบทั้งช่วงสายชลล้นเรือนชาน
ครูแดง ประพันธ์
(อักษรต้นวรรคในบทที่1, 2ใช้ อักษรเหมือนกันตามลำดับวรรคของอักษรที่ขึ้นต้นวรรคของบทที่1 ....จึงเริ่มใหม่ในต้นวรรคของบทต่อไป)






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า