กระทงน้อยลอยรักออกจากฝั่ง
จนกระทั่งกลางสายธารพบทางเบี่ยง
ลำน้ำดั่ง..จัดระเบียบร่วมร้อยเรียง
แต่มิอาจเดินเคียงถึงปลายทาง
รักไม่อาจกำหนดสะกดได้
ดั่งสายน้ำรินไหลในที่กว้าง
กระทงน้อยลอยรัก...จึงอับปาง
อยู่ระหว่างทางแยกของสองใจ
เหลือเพียงร่องรอยเดิมที่ริมฝั่ง
คือความหลังครั้งเริ่มมิหวั่นไหว
การเดินทางลัดเลี้ยวระยะไกล
จึงไถลลงสู่ลู่...ธารอารมณ์
กระทงน้อยลอยไปด้วยใจเหงา
แบกความเศร้าจนหนัก "รักขื่นขม"
ลำน้ำเอ๋ย นำพา...เพียงหมายชม
อภิรมย์แห่งรัก....ยากกลับคืน.
ทักทายค่ะ คุณ พ.พิมพา






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า