แล้วทำไมใจฉันถึงไม่มีความสุข

แล้วทำไม ใจฉัน ถึงไม่มีความสุข?
ทั้งที่ไม่มีอะไรให้ทุกข์ ไม่สุขตรงไหน?
แล้วทำไม ยังว่างเปล่า ทั้งที่ไม่ขาดสิ่งใด
ทั้งที่ไม่มีสิ่งใด ให้ต้องไขว่คว้า หามาเพิ่มเติม

ฉันใช้ชีวิต อย่างคนทั่วไป เขาใช้
ตื่นนอนหลับไป ใช้ชีวิตแบบเดิมๆ
ตื่นเช้าทำงาน เย็นเลิกกลับบ้าน ไร้สิ่งแต่งเสริม
ไม่ดิ้นรนจนเคลิ้ม ชีวิตเดิมๆ ที่ลงตัว

สังสรรค์เพื่อนบ้าง ว่างชวนไปเที่ยว ให้ฮีลหัวใจ
อะไรใหม่ๆ ก็ออกไปใช้ ให้ไม่ปวดหัว
เปิดใจคุยคนใหม่ๆ ให้ใจได้ใช้ ไม่มืดไม่มัว
เชื่อมั๊ย? ความสุขไม่ยังกลัว แต่มุมมันสลัวหาไม่เจอ

กลับมาอยู่กับตัวเอง เก่งเรื่องคำถาม ตามหาความสุข
วันนี้หมดมุก จะฉุกคิดถาม หยามใจให้เผลอ
ใจยังว่างเปล่า ในหัวโปร่งโล่ง ยิ่งกว่าเพ้อเจ้อ
วนกลับมาพบเจอ คำถามเดิมๆ คงเกินเยียวยา

เหมือนมีสิ่งใด ติดค้างในใจ ให้ไม่ไปต่อ
คำตอบที่รอ คำถามที่ก่อ ความสุขที่หา
ใจไม่เคยนิ่ง ไม่เคยรับความเป็นจริง ว่าไม่อาจได้มา
คงต้องรอแค่เวลา ให้ใช้หมดไป จบในสักวัน