.jpg)
ย้อนคิดถึงวัยเรียนเพียรว้าวุ่น
ย่างเข้าสู่วัยรุ่น...ช่างดื่มด่ำ
เพิ่งได้ใช้"นางสาว"มากล่าวนำ
หัวใจร่ำ"อิสระ" ทุกเวลา
จึงดูเหมือนว่าเป็นเพียงเด็กดื้อ
ทุกอย่างสื่อออกไปให้กังขา
จบชีวิตวัยเรียนเพียรจากลา
หวังออกมาเผชิญโลกอันกว้างไกล
ช่วงชีวิตผันผกตกแล้วขึ้น
เล่นเอามึน..ต้องตั้งหลักเสียพักใหญ่
ไร้ความฝันวันข้างหน้า..เป็นอย่างไร
มีแค่เพียงหัวใจ..ไม่หยุดเดิน
ใช้ชีวิตโชกโชนอยู่นอกบ้าน
ไร้ที่หลักปักฐานดังเหาะเหิน
ทุกปัญหาถาโถมเข้าเผชิญ
ช่วงชีวิตยับเยินเกินเยียวยา
แต่เมื่อผ่านมาแล้วเหมือนต่างโลก
เรื่องที่เคยเศร้าโศก..กลับไร้ค่า
หลายคนพบอุปสรรคหนักอุรา
ในสายตามองเห็น..เป็นธุลี
ต้องขอบคุณวารวัยในวันก่อน
หากได้ย้อนกลับไปไม่หลีกหนี
ติดสินใจดังเดิมเช่นทุกที
การที่เป็นฉันวันนี้...มันดีจริงๆ.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
