
ไม่มีภาพวัยเยาว์ให้เรานึก
ย้อนดูไปในส่วนลึก...ช่างเงียบเหงา
ไม่ปรากฎความสุขของตัวเรา
ค่ำคืนวันก่อนเก่า...ช่างร้างเลือน
ไม่ปรากฎความทุกข์ในอดีต
ภาพทรงจำสีซีดและคล้อยเคลื่อน
เห็นภาพจำยามมองฟ้าและดาวเดือน
ความรู้สึกสั่นสะเทือนในอารมณ์
เห็นเพียงแค่"ตัวเรา"ในโลกกว้าง
กลิ่นอายความอ้างว้างโบกทับถม
เป็นภาพย้อนเวลาพาให้ชม
ยามพร่างพรมความคิดสู่วันวาน.






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า