
| ...ที่ ผ่ า น ม า... ฉันคิดถึงเพียงแค่เธอเท่านั้น เรื่องอื่นๆ..ล้วนไม่ใช่เรื่องสำคัญ ขอเพียงรอยยิ้มเธอข้างฉันก็พอ ...แ ต่ ก็ ดู เ ห มื อ น ว่ า... ทุกสิ่งล้วนมีเพียงฉัน..เป็นฝ่ายร้องขอ ความต้องการของฉันเท่านั้น...ที่ถักทอ เป็นสายใยแห่งรักต่อ-ต่อกันเรื่อยไป ...ไม่ปฏิเสธและไม่ได้ยอมรับ... เมื่อคิดย้อนกลับ....ก็ยังรู้สึกได้ มีเพียงตัวฉัน...ที่คอยเอาอกเอาใจ และคอยห่วงใย...ในขณะที่เธอนั้นเฉยเมย ...ฉันจึงตั้งใจว่า..จะพอแล้ว... แรงกายของฉันมันแผ่ว..แม้กำลังจะเอื้อนเอ่ย ฉันเลือก...ที่จะไม่พูดอะไรเลย... และเปลี่ยนทุกอย่างที่คุ้นเคย... ....เป็นเพียงเรื่องของเมื่อวาน.... ...ต่อไปนี้...เธอจะเป็นเพียงแค่"คนรัก" ฉันขอหยุดพัก...ความรู้สึกอันแสนหวาน ไม่สำคัญ(เธอ)=ไม่น่ารำคาญ(ฉัน) อยากจะรู้ว่า"ความรัก"จะเบ่งบาน ........ในใจของเธอ...เช่นไร......... หรือจะไปจากกัน...ก็ได้นะ... หรือว่าจะลองให้ความสำคัญฉันก็ได้ เมื่อเราสลับที่...ของการมอบหัวใจ ...ฉันให้โอกาสเธอ... ว่าจะเดินจากไป หรือก้าวไปพร้อมกัน. |







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า