ผู้หญิง เหงา...เหงา ที่ยังคงเพ้อฝัน
หลงอยู่ในห้วงแห่งจินตนาการไป วัน...วัน
หลอกตัวเองว่า"เธอ" ยังอยู่ตรงนั้น...ตลอดมา
ขังตัวเองไว้ใน...ความทรงจำ
หลอกตัวเองซ้ำๆ แต่ทำเป็นไม่รู้สึกรู้สา
พันธนาการด้วยความเสียใจ...ซ่อนตัวไว้ในขวดน้ำตา
รอยยิ้ม ฝืน...ฝืน บนใบหน้า มิอาจซ่อนได้ว่า เจ็บเท่าใด
เต้นรำ...อยู่ในห้วงแห่งความฝัน
แม้ว่าความจริงมิอาจกลั้นน้ำตา...ไม่ให้รินไหล
แสร้งยิ้มเริงร่า ทั้งๆที่ข้างในปวดปร่า...เจียนตาย
ความทรงจำตอนมีเธอไม่เคยทำร้าย...แต่ตอนที่เธอจากไป
"เกินกว่าจะทำใจได้ไหว จริง...จริง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
