
เส้นทางเดินคู่เคียงไม่บรรจบ
ไร้ซึ่งจุดนัดพบดั่งใจหมาย
ทางต่างเส้นห่างเหินเดินเคียงกาย
ดั่งว่าคล้าย"ความรัก"เกี่ยวสัมพัน
ยิ่งเดินห่าง ยิ่งต่างกัน เกินคบหา
"ความรัก"ที่ คิดว่า จะร่วมฝัน
กลับกลายเป็น ต่างคน ต่างคืนวัน
จบเพราะคำ ว่าต่างกัน จนเกินไป
ความเหงาเรา ก็คงต่าง ซึ่งความคิด
ไม่ใกล้กัน เลยสักนิด มันผิดไหม?
รักเหงา-เหงา กับคน ที่อยู่ไกล
เจ็บไปทั้ง หัวใจ ยามจากลา
แท้จริงแล้ว เหลือเพียงฉัน ตั้งแต่ต้น
ทั้งความเงียบ ความเหงาล้น จนโหยหา
เธอเคยเหงา เหมือนฉันไหม ยามไกลตา
หรือว่าที่ ผ่านมา ไม่เหงาเลย.






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า