
ไดอะรี่ สีกลอน เคยหย่อนไว้
ย้อนกลับไปหลายปีที่ไฝ่ฝัน
อยากจะเป็นนักเขียนล่ารางวัล
หากชีวิตผกผันจึงเลื่อนลอย
กลับมาดูกลอนเก่า..ดั่งได้ย้อน
และสะท้อนภาพจำ..อย่างค่อย-ค่อย
ฝันที่เคยวางไว้...เริ่มทะยอย
จากที่เคยล่าถอยให้กลับมา
กลับมาเขียนงานกลอนในคราวนี้
เพียงหวังพบน้อง-พี่ สื่อภาษา
กลิ่นอายกลอนวันเก่าอาจโรยลา
หากทว่า...ได้เติมเต็มก็สุขใจ
ฝันก็คงฝันไป..ไร้จุดหมาย
มิตรสหายคือประเด็นอันยิ่งใหญ่
เป็นศาลาหลังน้อยรอใคร-ใคร
กลับมาเริ่มกันใหม่...อีกสักครา.






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า