[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

ทั้งชีวิตวิ่งตามหาความรัก ที่แม้จักเลือนสลาย กลายผุยผง เพียงสัญญาว่ารักนั้นยังมั่นคง ตราบธำรงสถิตไว้ในทรงจำ …คนเราใช้เวลาทั้งชีวิตวิ่งตามหาความรัก ในที่ต่างๆกับคนนั้นคนนี้ ลองผิดลองถูก เต็มไปหมด แล้วก็พบแต่กับความผิดหวัง เพราะมันไม่เป็นไปอย่างที่ใจเราต้องการ อย่างที่เราวาดหวังไว้ ความรักนี้เกิดขึ้นจากข้างในใจเรา ถ้าเราแค่เปลี่ยน มุมมองของเรา เราอาจค้นพบว่า ความรักนั้นอาจอยู่ไม่ไกลอย่างที่คิด เช่น ภรรยาของเราเป็นคนขี้บ่น บ่นได้ทุกเรื่อง เช้าจรดค่ำ น่ารำคาญ จนอยากจะหาอะไรมาอุดหูไว้ (ที่จริงอยากหาอะไรอุดปาก มากกว่า หึหึ) แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปตอนรักกันใหม่ๆ ก็พบว่าเราชอบเขาเพราะเขาเป็นคนละเอียด รอบคอบและเอาใจใส่ห่วงใยคนรอบข้างทุกคน คงจะเป็นแม่บ้านที่ดีดูแลทุกคนในครอบครัว ได้อย่างดี ส่วนสามีเราที่เป็นคนขี้หึง ขี้น้อยใจอย่างร้ายกาจนั้น ถ้าเปลี่ยนมุมมองได้ ก็จะเห็นว่าเพราะ เขายังรักเราอยู่และเห็นเราเป็นเจ้าหญิงเป็นนางฟ้า ที่ไม่คู่ควรกับเขาเลย แต่เขาบังเอิญโชคดีได้เราเป็นภรรยา จึงมีความหวั่นไหวและกลัวอยู่ตลอดเวลาว่า คนอื่นจะเห็นความเป็นนางฟ้าของเราแล้วมาแย่งชิงเราไป เป็นต้น …ทุกสิ่งไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน แม้แต่เรื่องความรัก แม้ความรักอาจเปลี่ยนแปลงไป แต่เราสามารถเลือกเก็บความสุข ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กันเอาไว้ในความทรงจำ ตลอดไป… จึงขอยกเอาโคลงและบทความเก่า ที่เคยเขียนไว้นานแล้วมาลงอีกครั้งครับ…      คืนวันนับเคลื่อนคล้อย......นานปี      มิอาจแม้นาที..............…กลับย้อน      สูงต่ำสุขทุกข์ดี-...…....….เลวผ่าน      เพียงหนึ่งทรวงสะท้อน......เก็บไว้ในคะนึง      “...I had a long time to consider the value of memory, and the idea that just because something doesn't last forever doesn't mean its worth is diminished...” (Quote from Movie: “5 to 7”)      ...ฉันได้เคยครุ่นคิดถึงคุณค่าของความทรงจำ และปรัชญาเรื่องอนิจจัง      …ซึ่งถึงแม้ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้ จะไม่มีอะไรที่ยั่งยืนตลอดไป แต่มันก็ไม่ได้ทำให้สิ่งนั้นมีคุณค่าน้อยลงเลย เพราะมันจักธำรงอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ... (หมายเหตุ: แปลตามใจผู้เขียน) Soul Searcher Inspired to write 18/9/2025