ยามพลบพระลบจะละจะลา
สุริยาก็รอนรอน
ขอบฟ้าระเรื่อพระทินกร
รุจิอ่อน ก็รอนราน
อยากฉุดและหยุดทยุมณี
จรลีชะลอกาล
เพื่อภาพวิจิตรสะคราญ
มิละผ่านลุล่วงเลือน
ชังคาบวิกาลระวิดับ
รดิอับสลับเตือน
รูปเจ้าก็ลามอุระเสมือน
ดุจะเฉือนจะเชือดใจ
คืนฟ้าพิโรธเพราะพระพิรุณ
บ่มิอุ่นกระอวลไอ
โลกอาจจะหลับขณะสมัย
สิไฉนนะใจรอน
รู้บ้างเถอะเจ้าเฉพาะสมาน
ดลกานท เพียงอร
เนิ่นนานคะนึงสมรวอน
บ่มิทอนสวาทวาง
ฝากคีตะร่ายประเหลาะประโลม
มนโน้มมิอำพราง
เพียงหนึ่งสนิทสนมกลาง-
อุระกว้าง เสมอมา
พันแสง
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๖๘
ที่มาคำฉันท์
https://rachan929.blogspot.com/2025/
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
