[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

ฤาชัง-ชอบหยัดยั้ง……..ยืนยง อาทิตย์อัสดง……………..อ่อนล้า ตรึงตรังปักมั่นตรง………ใจอาจ ขยับเขยื้อนท้า……………ปี่ฆ้องลือประโคม โลมคำรักอ่อนช้อย………ชำเลือง เคยขัดคับข้องเคือง……..แค่นเค้น เพลาเปล่าปลี้เปลือง…….เลยผ่าน ซาสร่างเหินห่างเว้น……..ว่างเวิ้งวรรณศิลป์ ยินยลมิยอกย้อน………….โยงใย คำฝากส่งถึงใคร………….ไป่รู้ เพียงสดับแทรกสวมใจ….ลงหว่าง แซมสอดชื่นชิดชู้…………..ฉ่ำชื้นนวลฉวี พาทีพลัดพลาดพลั้ง-………เพลิน อภัย เพียงอาจมิตั้งใจ…………….เคลื่อนคล้อย คำพูดจากปากไว……………เกินสติ ใจสิที่เต็มร้อย………………..ผ่องแผ้วเพียงเห็น คืนเพ็ญพล่านขุดค้น…………คำเรียง เกินหยั่งรู้ความเคียง………..ถักร้อย ประเด็นเปิดประเดียง……….ประดุจ คำหยาดเยิ้มหยดย้อย………กว่าข้ามเมินเสียง เมียงมองแม้มืดแม้น…………มรรคา เย็นย่ำสนธยา………………….หยอดยิ้ม คลอโคลงก่อนนิทรา………….ครวญขับ ฝังฝากพร่างพรายพริ้ม…..…“ตากรุ้งเรืองโพยม” โซ…เซอะเซอ 27 กรกฎาคม 2568 ป.ล. พลัน เห็นคำ “โพยมเรือง” ใจก็ไพล่ไปคิดถึง หนังสือ “ตากรุ้งเรืองโพยม” ของท่านอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จึงขอคัดคำอธิบาย จากหนังสือ มาลงไว้พอสังเขป  “…คำว่า ”ตากรุ้งเรืองโพยม“ เป็นคำกวีใน ลิลิตเตลงพ่าย ของกรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส มีความพิเศษยิ่งอยู่มากเห็นควรพูดถึงเป็นอย่างยิ่ง          นาคีภุชแผ่เกล้า…….เกลือกเศียร คลี่อาตมวนเวียน…………..หัตถ์ไท้ นพรัตน์เรียบรายเฉวียน….…ฉวัดวิ่ง แสงนา เถือกเถกิงกลไต้……………..ตากรุ้งเรืองโพยม    เสน่ห์ของโคลงจากลิลิตเตลงพ่ายบทนี้อยู่ที่ อาถรรพ์แห่งคำนอกไปจากอุโฆษแห่งเสียง    เมื่ออ่านหนแรกยอมรับว่าไม่รู้ความหมายเอาเลย ว่าหมายถึงอะไร และถ้อยคำที่เรียงร้อยไว้ แต่ละคำนี้แปลว่าอะไร อยากจะรู้ไปหมด    แต่ครั้นเมื่อแกะคำแกะความ จึงได้เห็นอลังการ อันมลังเมลืองของภาพกำไลมือหรือทองพระกร อันจำหลักแล้ว เป็นรูปพญานาคพันข้อมืออยู่ ทั้งลำตัวนาคนั้นก็ประดับไว้ด้วยแก้วเก้าประการ มีเพชรเป็นต้น แสงแห่งเพชรพลอยที่ประดับ กำไลรูปนาคเกลือกเศียรนี้ดังจะวิ่งได้ คือกระพริบ พราวเล่นแสงอยู่ตลอดเวลา และแสงเหล่านี้ ก็พวยพุ่งรุ่งเรืองราวแสงไต้ที่พลุ่งพล่าน ปานจะแข่งกับรัศมีแห่งรุ้ง ณ ฟากฟ้า กระนั้น…“