คน เรานั้นบรรพกาลผ่านวรรษา
ขาย ค้ามายาวนานผ่านสมัย
ชาติ กำเนิดเกิดมาว่าต่างไป
อนาจ ไซร้บ้างยากไร้ในเงินทอง
จิต บังคับกับตนบนความหวัง
ผิด บางครั้งยั้งใจใฝ่มัวหมอง
วิสัย ความยามจนบนครรลอง
หนอน ชอนไชในปล่องผองอบาย
บ่อน กินกัดฟัดรุมสุมในจิต
ไส้ เต็มติดปรสิตพิษหลากหลาย
ลวง ลิ้มเลือดเหือดโหยโรยร่างกาย
หลอก อุบายให้หลงดงอธรรม
บอก ตัวตนบนสัจจาอัตตาเล่า
เห็น สิ่งเหล่าชั่วไปใช่ถลำ
เห็น ความบาปอาบชั่วกลั้วเวรกรรม
ไป เหลื่อมล้ำความดีมีแต่ตรม
ตาย เป็นเปรตเผ็ดผีมีแต่ทุกข์
ซะ นี่สุขหรือไรใช่สุขสม
เจ็ด ขุมโลกโลกันตร์จองจำจม
ชั่ว ระทมทรมานผ่านใจกาย
โคตร โกฏิเหง้าเราใครไหนจะช่วย
อย่า คิดอวยญาติทำบุญหนุนเกื้อหมาย
ให้ หลุดพ้นบนหลุมขุมอบาย
เป็น กลับกลายดำขาวสกาวยล
สิ่ง ที่พึงระลึกไว้ในดวงจิต
เน่า เอียนอิดสนิทไว้ในขุมขน
เหม็น คละคลุ้งฟุ้งตลบจบกมล
ใน สากลคงพาลการระอา
เขต แดนดินถิ่นใดถ้าใจทุกข์
ประ กาศธรรมนำสุขจิตหรรษา
เทศน์ โวหารสอนเพิ่มเสริมปัญญา
เรา เห็นค่าวิถีไทยอิ่มใจเอย
(ฟ้า)มารสุรา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
