สอเอ๋ยสอวอ ถึงตัวย่อคล้ายกัน…ฉันมิใช่- แก๊งอั้งยี่ อุ๊บอิ๊บประชาธิปไตย ขายวิญญาณให้ใครใช้โกงกิน ฉันก็แค่สอวอ ผู้สูงวัย ก่อนร่ำลาโลกไป ร้างไกลถิ่น หวังสังคมอ่อนล้า ชั่วชาชิน- มลายสิ้นทุรชน เลิกทนเอย หน้าเอ๋ยหน้าด้าน คนรู้กันทั้งบ้านยังด้านแถ ถูกจับได้ไล่ทัน ลั่น“รังแก” แถมขี้แพ้ชวนตีรี่ฟ้องนาย ทำหน้ามึนอึนอ้างร่างคำสั่ง มุทะลุแต่งตั้งดั่งเป้าหมาย ยิ่งรู้เช่นเห็นชาติ วินาศปลาย- ผู้ยอมขายจิตวิญญาณแก่มารเอย ชนเอ๋ยชน(ชั้น)นำ มักแอบอ้างคุณธรรม จำหวงแหน แท้ละโมบตรังตรึง ถึงแก่นแกน จึ่งแร้นแค้น นิยามความเป็นคน ลุอำนาจมืดหน้าตาพร่ามัว กิเลสมั่ว ชั่วดี นี้สับสน หลงปลื้มปลอมโกหกยกยอตน แบ่งชั้นชนย่ำเหยียบเอาเปรียบเอย …ขอระบายความอัดอั้น แบบมาเป็นชุด…หึหึ โซ…เซอะเซอ 31 พฤษภาคม 2568 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 05:48:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ดอกสร้อยลอยลม... (อ่าน 77343 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า