
ระลึกเห็นเป็นไปเช่นใจคิด
ธรรมชาติดวงจิตล้วนลื่นไหล
เพียงอารมณ์ผสมจินต์ต่างบินไกล
หากมองเห็นเมื่อใดจึงจบลง
ล้วนเป็นสิ่งที่พึงรู้เพียงผู้พบ
ผู้ประสบเท่านั้นดังประสงค์
จึ่งรู้เห็นความเป็นไปให้ปลดปลง
หลุดจากกรงกับดักดัวยเพียงตน
หากเพียงเราเป็นเพียงผู้เพียรฝึก
ยามตรองตรึกมีลึกซึ้งเพียงบางหน
หากแต่มีหลายคราครั้งยังเวียนวน
ยังมิอาจหลุดพ้น....อย่างถาวร.
ทักทายค่ะคุณ กัลมลี







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า