เพียงชั่วครู่หลับตาเวลาสั้น
ชั่วคืนวันใจคนวกวนเปลี่ยน
สิ้นราตรีผันอุทัยใจคนเวียน
หมดความเพียรก่อรักแต่หนักใจ
เพียงชั่วคราวเราพบแล้วจบรัก
จึงประจักษ์ความจริงสิ่งที่ใช่
กาลเวลาล้างกมลคนเรื่อยไป
มิมีใครไม่เปลี่ยนเวียนกระมัง
แม้โลกหมุนเวียนครบบรรจบรอบ
ถึงเส้นขอบเริ่มแรกแยกสองฝั่ง
ยังมิเหมือนเดิมได้ไม่จีรัง
แล้วรักยังจะอยู่เกินรู้นา
รู้ก็รู้เกินทำใจในทุกครั้ง
เมื่อความหลังรักมีก็หนีหน้า
แม้เจ็บช้ำหัวใจยังไขว่คว้า
เจ็บซ้ำมาตรอมตรม..ก็สมควร
กวินพัฒน์
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 06:03:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เจ็บไม่จำก็สมควร (อ่าน 13500 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า