[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

…ละอองฝนหล่นฟ้ามาเป็นฝอย ใจล่องลอยคล้อยเคลื่อนเชือนแชเหม่อ พิษอกหักรักร้างเหินห่างเจอ ทำหลงเพ้อพร่ำเห็นเป็นครั้งคราว สะดุดตาร้านกาแฟแลชวนนั่ง เก้าอี้หวายสองฝั่งข้างตั่งขาว แนวกระถางต้นไม้เรียงรายยาว สืบย่างก้าวเท้าหาหน้าประตู- ยื่นมือผลักบานเบี่ยง เสียงกระดิ่ง- ดังกรุ๊งกริ๊งไพเราะเสนาะหู สองตาสอดส่ายเสาะเหมาะเจาะดู- ที่ดนูพึงสงบไร้รบกวน หอมกรุ่นกลิ่นอโรม่าคล้อยนาสิก ใจเผลอพลิกแผลเก่าเหย้าคืนหวน รี่ระงับดับความคิดกระบิดกระบวน ก่อนรัญจวน กระเจิงกระเจิด เตลิดไกล บรรยากาศเช้าเชียบคล้ายเงียบขรึม ทว่าโทนสีเทาทึม อึมครึมไม่ รายหลากล้อมครึ้มเขียวเรียวบางใบ เบิกบานใจกับพฤกษานานาพันธุ์    ผ่านวิ่นแหว่งใบไม้ ชายตาลอด-    เห็นเธอทอดอารมณ์จมจ่อมฝัน    ภาพนงลักษณ์พักตร์พริ้มนิ่มนวลวรรณ    พลอดลำพังรังสรรค์พรรณนา    มาดเหมือนแม้นเหม่อมองมิดหมองหม่น    ดั่งกมลข้องติด กนิษฐา-    เคยผิดหวังพลั้งพลาดรักคลาดคลา    จนศรัทธาคล้อยเคลื่อน เลือนหวานวรรค    หรือเธอเป็นนักเขียน จำเนียนเศร้า    ผู้ผูกเค้าโครงกลอนอักษรสลัก    ไขว่ค้นหานิยามของความรัก    มิผ่อนพักจวบจนใจค้นเจอ โซ…เซอะเซอ 12 กุมภาพันธ์ 2568