วันที่ฟ้าร้องไห้เป็นเม็ดฝน
ไม่มากเท่าน้ำตาคนยามสูญเสีย
มือของคนเคยกอดเคยคลอเคลีย
เคยส่งเสียดูแลทั้งบ้านเรือน
วันที่จากลูกลูกไปที่ปลายฟ้า
ราวอุราหลั่งเลือดโดนเชือดเฉือน
แม้ตอนนี้ผ่านไปได้หลายเดือน
แต่ยังเหมือนเพิ่งผ่านมาเมื่อคืน
ทั้งลูกสาวลูกชายลูบไล้รูป
กรุ่นกลิ่นธูปอบอวลชวนสะอื้น
พี่ปลอบทั้งน้ำตาที่รินรื้น
เทวดากลับคืน....สวรรค์แล้ว






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า