…ไร้ดาว… คืนมืดมิด ไร้ดาว ราวมืดหมอง- ท่วมสุมกองเสียดฟ้า อุราเอ๋ย ฝันว่าดาวส่งยิ้ม พริ้มรำเพย พาใจเผย เอ่ยทักคัคนางค์ ค่ำบรรเลงเพลงกลอน ตะลอนล่อง ออกเที่ยวท่องจวบฟ้า อุษาสาง ทอดถอนใจ เปลี่ยวเหงา ทุเลาจาง เพี้ยงอำพราง ความรู้สึก ความนึกคิด เพราะเหินห่างร้างไกล สายใยรัก- จำหาญหัก สัมพันธ์ บั่นลิขิต ผินเมฆฝนหม่นดำ คลาคล่ำพินิจ ดุจมืดมิดหม่นม้าง ที่กลางใจ หากแม้ดาว พราวภัสสร์ จรัสแสง ตราบร้อนแรงแห่งรัก มิผลักไส ขับเมฆราญหม่นร้าย สลายไป สักวันไซร้ คงได้พบประสบเจอ โซ…เซอะเซอ 10 กันยายน 2567 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 12:05:PM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนอกหัก > หัวข้อ: …ไร้ดาว… (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: …ไร้ดาว… (อ่าน 31261 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า